صادرات رب گوجه فرنگی

صادرات رب گوجه فرنگی از گروه مواد غذایی از منابع بسیار مورد توجه درآمدزایی و ارزآوری کشور می‌باشد.

صادرات رب گوجه فرنگی

کشور ایران، به دلیل برخورداری از تنوع آب و هوایی و چهار فصل بودن، در تمام سال از امکان تولید محصول گوجه فرنگی در نقاط مختلف کشور برخوردار است. بخشی از این محصول در کارخانجات داخلی متعدد به رب گوجه فرنگی تبدیل می‌شود. مازاد این تولیدات به سایر نقاط دنیا صادر می‌شود. به دلیل افزایش تقاضا، به خصوص در کشورهای همسایه، میزان صادرات رب گوجه‌فرنگی ایران همواره صعودی بوده است. همین افزایش تقاضا تولید کنندگان ایرانی بیشتری را به صادرات رب گوجه‌فرنگی علاقمند کرده است.

گروه بازرگانی و گمرکی پرشین تجارت ونداد از بازرگانان و تولید کنندگان علاقمند به صادرات رب گوجه‌فرنگی دعوت می‌کند با مطالعه این مقاله اطلاعات خود را به روز نمایند. در ضمن، کارشناسان خبره و مجرب ما همواره آماده ارائه مشاوره در این خصوص می‌باشند. برای کسب اطلاعات بیشتر پیرامون ترخیص کالا کلیک کنید.

مصرف سالانه این چاشنی بسیار محبوب در دنیا تقریباً 40 میلیون تن است. رب گوجه فرنگی یکی از چاشنی‌های پرمصرف در کارخانجات تولید کننده محصولات غذایی، رستوران‌ها و غذاهای خانگی است. لذا به تبع افزایش تقاضای جهانی، صادرات رب گوجه فرنگی نیز همواره رو به افزایش بوده است.

آلمان، ژاپن، فرانسه و انگلستان بزرگ‌ترین وارد کنندگان رب گوجه فرنگی در جهان و کشورهای آمریکا، ایتالیا، اسپانیا و چین نیز بزرگ‌ترین صادرکنندگان این محصول پرمشتری هستند. کشور ایران جزو 10 کشور برتر صادر کننده رب گوجه فرنگی در جهان است.

کشورهای همسایه، به ویژه ترکیه، عراق، افغانستان، قزاقستان، روسیه، امارات عربی متحده، بحرین، کویت و تاجیکستان، از مهم‌ترین بازارهای هدف صادرات رب گوجه فرنگی ایران هستند. در این میان، عراق، روسیه و افعانستان بیشترین سهم را دارند.

صادرات رب گوجه فرنگی مشمول استاندارد اجباری سازمان غذا و داروی ایران است. این استاندارد بیانگر سلامت مواد غذایی می‌باشد. کشورهای مقصد نیز هرکدام استانداردهای خاص خود را دارند که باید در تولید و بسته‌بندی رعایت شود.

ضمن این که رب گوجه فرنگی تولیدی باید پروانه بهداشت داشته باشد، اخذ گواهی بهداشت نیز جزو شرایط صادرات رب گوجه فرنگی است.

برای صادرات رب گوجه‌فرنگی داشتن کارت بازرگانی الزامی است. البته قابل ذکر است که کارت بازرگانی الزاماً نباید تولیدی باشد. با کارت بازرگانی غیرتولیدی نیز امکان صادرات وجود دارد.

سهم صادرات رب گوجه‌فرنگی  با کد تعرفه 200290  در بازار جهانی بیش از3 میلیارد دلار برآورد می‌شود. برای کسب اطلاعات بیشتر پیرامون واردات کالا کلیک کنید.

صادرات رب گوجه فرنگی

صادرات رب گوجه فرنگی نیز مانند سایر مواد غذایی و بهداشتی نیاز به دریافت گواهی بهداشت از معاونت غذا و داروی وزارت بهداشت دارد. مراحل دریافت این گواهی به شرح زیر است:

1. ارسال درخواست کتبی متقاضی صادرات برای صدور گواهی بهداشت محموله‌ای یا گواهی بهداشت مدت دار. در صورتی که متقاضی شرکت بازرگانی باشد، آورنده درخواست باید معرفی‌نامه‌ای روی سربرگ شرکت و با مهر و امضای مدیر عامل ارائه نماید.
2. ارائه تعهدنامه مبنی بر عدم استفاده از مواد اولیه وارداتی با ارز حمایتی در تولید محصول مورد درخواست اخذ گواهی بهداشت.
3. ارائه تصویر پروانه بهداشتی تولید محصول (ساخت، تولید قراردادی، صادرات، شناسه نظارت و …) با تاریخ معتبر.
4. در صورت داشتن محموله یا محموله‌های صادرتی قبلی،ارائه اسناد و مدارک مربوط به صادرات کالا از گمرک که شامل نام محصول، وزن، بسته‌بندی، تاریخ تولید، تاریخ انقضاء، سری ساخت و نام تجاری است، به تفکیک هر محموله.
5. ارائه لیست دقیق محصولات؛ با ذکر اطلاعات تاریخ تولید و انقضاء، سری ساخت، شماره و تاریخ فاکتور، نام فرآورده، وزن، نام تجاری محصول( مطابق با پروانه بهداشتی صادره) یا Packing List برای صدور گواهی بهداشت محموله. برای گواهی بهداشت مدت‌دار این لیست باید برای هر محموله صادراتی تنظیم و ارائه شود.

نکته بسیار مهمی که در صادرات رب گوجه‌فرنگی باید به آن توجه داشت، شاخص بریکس مورد نظر کشور هدف صادرات است. هرچه بالاتر بودن شاخص بریکس، بیانگر غلیظ‌تر و باکیفیت‌تر بودن رب است. بنابراین هرچه رب گوجه فرنگی غلیظ‌تر باشد، گوجه فرنگی بیشتری برای تولید آن مصرف شده است.

مثلاً برای تهیه 10 تن رب گوجه فرنگی با شاخص بریکس 20، حدود 40 تن گوجه فرنگی مصرف می‌شود. در حالی که، برای تهیه همین میزان رب گوجه فرنگی با شاخص بریکس 38، تقریباً 70 تن گوجه فرنگی مورد نیاز است.

شاخص بریکس در واقع استاندارد غلظت مورد نیاز سفارش دهنده است که تولید کنندگان و صادر کنندگان رب گوجه فرنگی باید به آن دقت لازم را داشته باشند. شاخص بریکس سه کشور عمده وارد کننده رب گوجه فرنگی از ایران، عبارت است از: اففانستان برابر با 10، عراق بین 18 تا 20، و روسیه بین 32 تا 38.

لازم به ذکر است که شاخص بریکس در تعیین بسته‌بندی رب گوجه فرنگی نیز تأثیر دارد. رب گوجه فرنگی با شاخص بریکس بین 16 تا 27 باید در بسته‌بندی شیشه یا قوطی باشد. رب گوجه فرنگی با شاخص بریکس بین 38 تا 40 به صورت فله یا بشکه‌ای حمل می‌شود.

گرچه بسته‌بندی به سفارش مشتری انجام می‌شود، گمرک ایران، در مقاطعی، برای بسته‌بندی رب گوجه فرنگی صادراتی محدویت‌هایی ابلاغ می‌کند. صادر کننده لازم است با آگاهی از جدیدترین بخشنامه‌ها و رعایت کامل مفاد آنها، از مشکلات و ضرر و زیان احتمالی جلوگیری نماید.

مشتریان با توجه به مصرف بازار خود بسته‌بندی‌های ساشه، قوطی، شیشه و حتی فله یا اسپتیک در وزن‌های مختلف سفارش می‌دهند. امروزه نوعی روش بسته‌بندی در مواد غذایی متداول است به نام اسپتیک (Aspetic) که طرفداران زیادی دارد.

در روش اسپتیک، مواد غذایی در زمان کوتاه و تحت خلاء تولید می‌شود تا کیفیت آن به خوبی حفظ شود. این محصولات در کیسه‌ها یا ظروف بزرگ ضدعفونی شده بسته‌بندی می‌شوند و بدون نیاز به سردخانه، ماندگاری طولانی دارند. رب اسپتیک ماندگاری 2 تا 3 ساله دارند.

لازم به ذکر است که رب اسپتیک فقط برای صادرات تولید می‌شود نه مصرف داخلی. وزن و جنس بسته‌بندی آن نیز به سفارش مشتری بستگی دارد.