تخصیص ارز وارداتی

تخصیص ارز وارداتی برای انجام معاملات وارداتی یکی از مهم ترین مراحلی است که تجار و بازرگانان باید به آن توجه ویژه ای داشته باشند، چرا که برای انجام پرداخت های بین المللی در زمینه واردات شما به ارز بین المللی و مورد تایید فروشنده کالا نیاز دارید و در صورت هرگونه بی دقتی و سهل انگاری در این زمینه ممکن است سرمایه خود را از دست بدهید؛ دستگاه های دولتی با استفاده از تخصیص ارز وارداتی سعی دارند، بستر مناسبی را برای تجار و بازرگانان داخلی فراهم آورند تا مراحل انجام واردات کالا به کشور با روند بهتر و سریع تری به انجام برسد. با ما در این مقاله همراه شوید تا با مفهوم تخصیص ارز وارداتی آشنا شوید.

تخصیص-ارز-وارداتی

در صورتی که سیاست گذاری های دولت در جهت اجرای مناسب کنترل ورود و خروج ارز از کشور باشد، به طوری که واردات کالاها از جمله کالاهای مورد نیاز کشور منجر به کارآفرینی گردد، تخصیص ارز می تواند خوب و مثبت باشد.

همینطور این گونه ورود کالاهایی که در سیستم رسمی کشور نیست،  مشخص شده و با ایجاد ساختار مناسب نسبت به ورود کالا و ارز غیر قانونی جلوگیری به عمل می آید. همچنین با این میزان صادرات و واردات ارزی می توان به میزان نقدینگی موجود در دست مردم نیز پی برد.

تخصیص ارز

تمامی مراحل تخصیص ارز وارداتی توسط دولت و دستگاه های اجرایی ذیربط آن انجام می شود؛ اما آنچه در شناخت نحوه تخصیص ارز وارداتی برای تجار اهمیت دارد، شناخت کالاهایی است که مطابق با قوانین اجتماعی و اقتصادی کشور ارز وارداتی به آن ها اختصاص می یابد.

به طور کلی کالاهای وارداتی که ارز دولتی به آن ها اختصاص می یابد، به چهار دسته تقسیم بندی می شوند که شناخت این کالاها برای تجار و بازرگانان مهم و ضروری می باشد. به همین منظور برای آشنایی بیشتر در این زمینه در این بخش از مقاله به توضیح این 4 گروه کالایی مهم می پردازیم:

گروه کالایی شماره یک

این گروه شامل تمامی کالاهای اساسی که توسط وزارت صمت تهران تعیین شده و ارز وارداتی به وسیله این سازمان به آن ها اختصاص می یابد. نرخ رسمی تعیین شده برای این کالاها 4200 تومان به ازای هر یورو می باشد و این مبلغ همواره از محل فروش درآمدهای نفتی کشور تامین می گردد.

کلیه کالاها و مواد اولیه ی واسطه ای و سرمایه ای که به تایید وزارت صنایع مشخص شده اند، در این دسته از گروه های کالایی جای می گیرند. با توجه به قوانین تدوین شده در این زمینه ارز وارداتی به این کالاها اختصاص یافته و همچنین تامین ارز آن ها به وسیله ی صادرات محصولات پتروشیمی، فولاد و مواد معدنی تامین می شود.

این گروه از گروه های کالایی وارداتی شامل تمامی کالاهای مصرفی می شود که برای واردات آن ها الزامی در خصوص خرید ارز وارداتی از طریق سامانه نیما نداریم و همچنین این گروه از کالاهای وارداتی به لحاظ عملیاتی تفاوت چندانی با گروه کالایی شماره دو ندارند. در واقع گروه کالایی شماره سه آن دسته از کالاهایی را شامل می شوند که ارز وارداتی به آن ها اختصاص نمی یابد.

مجموعه کالاهایی که واردات آن ها به لحاظ قانونی و شرعی در کشور ممنوع اعلام شده و بر این اساس ارز وارداتی به آن ها اختصاص نمی یابد را در این دسته از گروه های کالایی دسته بندی می نمایند.

اکنون پس از آشنایی با انواع گروه های کالایی وارداتی لازم به ذکر است که بگوییم به طور کلی 3 وزارتخانه مسئول تخصیص ارز وارداتی و بانک مرکزی موظف به تامین این ارز در کشور می باشد. همچنین در زمینه آشنایی بیشتر با نحوه تخصیص ارز وارداتی لازم است مجوزهای لازم در این زمینه را نیز بشناسید و پیش از مراجعه به سازمان های ذیربط برای تهیه ارز وارداتی، نسبت به اخذ این مجوزها اقدام نمایید.

شما برای انجام واردات کالا همواره به دو مجوز اولیه نیاز دارید. مجوز اول که مجوز ثبت سفارش نامیده می شود را می توان از طریق مراجعه به سامانه جامع تجارت ایران دریافت نمود. این مجوز که از طریق وزارتخانه صمت صادر می شود نشان می دهد تمامی فرآیندهای مربوط به واردات کالا کاملا قانونی و تحت نظر مراجع ذیربط به انجام می رسد.

اکنون پس از دریافت کد هشت رقمی مربوط به مجوز ثبت سفارش می توانید برای دریافت مجوز دوم اقدام نمایید. مجوز دوم همان مجوز دریافت ارز وارداتی از بانک مرکزی می باشد که با مراجعه به سامانه های مربوطه و مراجع ذیربط آن می توانید در این زمینه اقدام نموده و پس از دریافت مجوز و ارائه آن به بانک مرکزی ارز لازم برای خرید کالاها و هزینه های مربوط به انجام واردات کالاهای تجاری خود را تهیه فرمایید.

روش‌های مختلفی برای تهیه ارز وجود دارد، و از آنجایی که این مرحله از مهم‌ترین مراحل در زمینه واردات کالا بوده و واردکننده کالا پس از توافق با فروشنده کالا باید در خصوص چگونگی پرداخت‌ها و همچنین نوع ارز مورد مبادله به توافق برسد. بنابراین مهم‌ترین اقدام نحوه تهیه ارز وارداتی است.

دو روش رایج و متداول تهیه ارز وارداتی مراجعه به سامانه اینترنتی نیما و ثبت درخواست دریافت ارز وارداتی و دیگری مراجعه به صرافی‌ها است. مراجعه به سامانه روشی بوده که فرآیند تهیه ارز را برای افراد آسان تر نموده و افراد می‌توانند بدون مراجعه حضوری به سازمان‌های مربوطه درخواست تهیه ارز وارداتی خود را ثبت کنند.

اما برای دریافت ارز وارداتی نیاز به یک سری مجوزها و گواهی‌ها بوده تا مراحل واردات کالا روال قانونی خود را به پیش ببرد و در این صورت تجار مشمول دریافت ارز وارداتی یا ارز دولتی می‌شوند.

تخصیص ارز نیمایی

بازرگانان برای دریافت ارز از بانک مرکزی باید پس از ثبت سفارش کالا به بانک‌های عامل مراجعه کنند، بانک تمامی مراحل مربوط به تخصیص ارز واردات را به صورت سیستمی و در سامانه مربوط به این موضوع انجام می‌دهد و پس از پایان تمامی مراحل مربوط بازرگانان به راحتی می‌توانند ارز مورد نیاز خود را دریافت کنند. یکی از اقدامات مهم دستگاه‌های دولتی تخصیص ارز به منظور ایجاد راه‌های آسان برای واردات کالا و تسهیل مراحل معاملات بین‌المللی است. این تدابیر به منظور حمایت از تاجران و بازرگانان صورت می‌گیرد تا فرآیند واردات کالاهای مورد نیاز به کشور تسهیل شود. اهمیت تخصیص ارز واردات برای بازرگانان زیاد است و موجب کاهش هزینه‌های آنها برای واردات کالا به کشور می‌شود.

کد ساتا در واقع کد بانک مرکزی برای ارز وارداتی است که از آن به عنوان نوعی شناسه اظهار گمرکی کالا یا کد رهگیری استفاده می‌شود. این کد از سوی سامانه جامع تجارت صادر شده و در زمان اظهار منشا ارز برای واردات مورد استفاده قرار می‌گیرد. وقتی این کد در برگه اظهارنامه کالا نوشته شود، منبع تخصیص ارز واردات به صورت کامل مشخص می‌گردد. بازرگانان و افراد فعال در این حوزه به کد ساتا، مجوز اظهار گمرکی کالا هم می‌گویند که توسط بانک مرکزی صادر می‌شود. این کد 14 رقمی بوده و در سامانه گمرک به عنوان عامل انطباق همه اسناد بانکی مرتبط با واردات به کار می‌رود.