حمل و نقل بین المللی چیست؟

حمل و نقل بین المللی یعنی انتقال مسافر و یا کالا به صورت فریت بار بین دو کشور است؛ این دو کشور ممکن است که مرزی زمینی، دریایی یا هوایی داشته باشند. حمل و نقل و توزیع نقش مهمی در تجارت بین المللی دارند. لازم است شرکت‌ها روش صحیح حمل و نقل را برای اطمینان از کارایی و مقرون به صرفه بودن بسته‌های خود انتخاب کنند. عوامل مختلفی وجود دارد که بر تصمیم شرکت در مورد نوع حمل و نقل تأثیر می‌گذارد. این عوامل می‌توانند نیاز تجاری، کشور مقصد و نوع کالا باشند.

شرکت حمل و نقل بین‌المللی عبارتست از یک شخصیت حقوقی که به  منظور انجام عملیات حمل و نقل بین‌المللی شامل فعالیت‌های فورواردی و کریری و یا تواماً تشکیل شده است.

فعالیت فورواردی عبارتست از عمل هماهنگی و ترتیب حمل کالا به یکی از طریق مختلف زمینی، هوایی، دریایی و یا ترکیبی از آنها و قبول مسوولیت به موجب بارنامه صادره و قراردادهای منعقده. شرکتی که در این زمینه فعال است فورواردر نمامیده می  شود.

بازرگانان با توجه به شرایط و نوع کالا، باید بر روی یک روش حمل و نقل توافق کنند. به ظور کلی روش حمل و نقل بین المللی در بازرگانی مطرح است :

1. حمل و نقل دریایی
2. حمل و نقل جاده ای
3. حمل و نقل هوایی
4. حمل و نقل ریلی
5. حمل و نقل مرکب

کلیه وسایل نقلیه بین المللی که کالاهای خطرناک حمل می‌کنند باید از آزمون‌های خاصی عبور کنند و مجوز حمل کالای خطرناک دریافت کنند. لیست کالاهای خطرناک در هر کشوری متغیر است و ممکن است کالایی جزو کالاهای خطرناک باشد ولی پس از گذشت یک دوره خاص از لیست کالاهای خطرناک خارج شود.

به صورت کلی لیست این کالاها به شرح زیر است:

مواد منفجره، مواد خورنده، مواد قابل اشتعال، گازها، مواد اکسید کننده، مواد رادیو اکتیو، مواد سمی و اسلحه.

خرده بار کالایی است که به علت وزن یا حجم پایین، حمل کردن آن در یک کانتینر مقرون به صرفه نباشد و به صورت خرده بار حمل می­شود. حمل و نقل خرده بار در حوزه حمل و نقل بین المللی بسیار رایج بوده و زیاد انجام می­شود. در این روش از حمل و نقل به علت پایین بودن حجم و وزن کالا، بار بصورت مشترک با کالای دیگران در یک کانتینر حمل می­شود. این کار باعث می­شود که هزینه حمل کالا کاهش یابد. اما معمولا زمان حمل خرده بار به نسبت کالاهایی با حجم بالا بیشتر است. به این عمل در اصطلاح « گروپاژ» گفته می­ شود.

حمل و نقل بین المللی: در حمل و نقل بین المللی نیز مانند انواع دیگر حمل و نقل ، بارنامه صادر مى‌شود . یعنى محموله‌اى که از یک نقطه به نقطه دیگر به‌ وسیله تریلی حمل مى‌گردد داراى بارنامه مى‌باشد که شامل نکات زیر است

• مشخصات و نشانى ارسال‌کننده کالا
• مبداء ارسال کالا
• مشخصات و نشانى گيرنده کالا
• تعداد بسته‌ها و اندازه و وزن کالا
• نوع کالا
• مقصد و محل وصول کالا
• نرخ کرايه حمل و نقل

این روش نقش متوسطی در زمینه تجارت حمل بار به صورت بین المللی را در بر دارد، بنابراین در حمل بار به صورت عمومی می توان از امکانات راه آهن استفاده کرد. توسعه خطوط راه آهن نقش مهمی در زمینه پیشرفت نقل و انتقالات بین المللی بار دربردارد.شرکت راه آهن ایران در زمینه حمل بین المللی با توجه به امکانات موجود و در حال گسترش خود و بر اساس توافقنامه های منعقد شده، کلیه خدمات مربوط به حمل انواع کالاهای صادراتی، وارداتی و ترانزیتی را از ایستگاه ها و مبادی مرزی کشور به کلیه ایستگاه های راه آهن کشورهای آسیای میانه، روسیه، اوکراین با تعرفه SMGS و ترکیه، سوریه و عراق و کشورهای حوزه دریایی بالتیک برابر تعرفه های TEA انجام می دهد.

این نوع حمل کالا در تجارت بین المللی حدود 90 درصد حمل و نقل بین المللی را تشکیل می دهد..نقل و انتقال دریایی از لحاظ تناژی حدود شش میلیون تن از انواع کالاست كه تقريبا يك سوم آن را كالاهای نفتی و يك سوم آن را كالاهای فله و خشک و بقيه را كالاهای غير فله تشكيل مي دهند.از این رو به نظر می رسد که ارائه هر گونه خدمات مؤثر در زمینه حمل و نقل دریایی از پارامتر های لازم و مؤثر در انجام تجارت موفق و کارآمد بین المللی است. حمل بار به روش دریایی را می توان از ابزار اصلی توسعه تجارت و تأمین نیازهای بین المللی فعالان اقتصادی دانست.

این روش را می توان به دو دسته تقسیم کرد:

1. در محدوده یک کشور که داخلی نامیده می شود.
2. بین دو یا چند کشور که بین المللی نامیده می شود.

این نوع روش نیز مانند دیگر روش های جابجایی بار در 3 بخش زیر.ساخت،.وسایل نقلیه و بهره برداری طبقه بندی می شود. وضعیت آب و هوا و ترافیک جاده ای نیز تأثیر بسزایی در سرعت عمل، دقت و امنیت .این نوع حمل و نقل دارد.

همچنین سیاست هایی مانند عوارض جاده ای و امور مالیاتی.و مالیات سوخت در حمل بزرگراهی شامل فعالیت هایی است .که کنترل سیستم حمل و نقل را انجام می دهند. همانند دیگر فرایندهای حمل کالا بارنامه صادر می شود.

یکی از مطمئن ترین روش های حمل بار است. در عصر حاضر که زمان ارزش فراوانی دارد و در کشور وسیعی مانند ایران که فواصل زیادی بین شهرها وجود دارد‍‍، این روش نقش بسیار مهمی را در زمینه بین المللی دارد. روش هوایی شامل اجاره هواپیما، خدمات زمینی فرودگاه و رسیدن بسته، کالا یا کالاهای مورد نظر در زمینه های مختلف صنعتی و غیر صنعتی به مشتریان یا سایر سرویس گیرنده ها و سرویس دهنده ها است.

کنوانسیون CMR: این کنوانسیون به جهت پرداخت پرسنلین و کارکنان شرکت بین المللی ایجاد شده است و به مجب آن باید در مدت مشخص شده حقوق این افراد پرداخت شود. این امر باعث می شود تا حقوق این افراد پایمال نشده و با دقت بیشتری اقدام به جابجایی کالاها کنند.

کنوانسیون TIR: این کنوانسیون برای شرکت‌های حمل و نقل بین المللی که با کامیون اقدام به جابجایی و انتقال کالا از مرزهای زمینی کشور می کنند ایجاد شده است.

کنوانسیون کوتیف: کنوانسیون کوتیف برای شرکت‌های حمل و نقل بین المللی که اقدام به جابجایی و انتقال کالا از طریق راه آهن می کنند ایجاد شده است.

در ابتدا باید معین کنید که قرار است بار تا چه مسافتی برده شود. ممکن است مسافت‌های طولانی از مسافت‌های کوتاه به‌صرفه‌تر باشد.بررسی کنید که براساس مسافت بتوانید قیمت مناسب‌تری بپردازید. اینکه چگونه مسافت‌ها را با هم تلفیق کنیم و از نظر بُعد مسافت، مسافت‌های داخلی و خارجی با هم فرق می‌کنند.همچنین ماشین‌ها با یکدیگر متفاوت هستند؛ بعضی ماشین‌ها کِشنده‌های ضعیفی هستند و بعضی کِشنده‌های قوی. بعضی مواقع  برای مشتری مهم نیست که ماشین کهنه یا نامناسب باشد؛ اما در مقاصد خارجی ممکن نیست و ماشین باید مناسب ترانزیت مناسب باشد.