قوانین حمل و نقل داخلی کالا

بدون شک تا به حال برای شما پیش آمده است که یک کالا را از طریق حمل و نقل داخلی از طرف شرکت یا شخصی دریافت کنید و بالعکس. فرآیند جابجایی کالا توسط شرکت حمل و نقل داخلی که دارای مجوز فعالیت است، به صورت کاملا برنامه‌ریزی شده به واسطه نیروهای حرفه‌ای انجام می‌شود. اما قوانین حمل و نقل داخلی کالا چیست؟ حمل ‌و نقل داخلی به معنی جابجایی کالا در مرزهای داخلی یک کشور است که به شیوه‌های مختلف اعم از زمینی، هوایی، ریلی یا دریایی قابل انجام می‌باشد. در ادامه این مقاله از وبسایت پرشین تجارت دوان، قصد داریم شما را با قوانین حمل و نقل داخلی کالا آشنا کنیم و انواع آن را شرح دهیم. با ما همراه باشید.

قوانین انواع حمل ‌و نقل کالا

 

شیوه جابجایی کالا وابسته به ویژگی‌های مختلف مانند وزن، اندازه و شرایط متفاوت است. به عنوان مثال پروسه حمل و نقل برخی از کالاها مانند مواد خوراکی فاسد شدنی خاص‌تر است؛ به طوری که باید در مدت زمان کوتاه‌تری از حد معمول جابجا شوند. بنابراین بهتر است از روش حمل و نقل هوایی را برای جابجایی این دسته از محصولات انتخاب کرد.

روش‌های مختلف جابجایی و قوانین حمل و نقل داخلی کالا متفاوت هستند که در ادامه پیرامون آن‌ها توضیحاتی را آورده‌ایم:

 

حتما در مورد حمل بار سنگین بخوانید

 

قوانین حمل و نقل کالا به مجموعه‌ای از مقررات و الزامات هستند که برای تضمین ایمنی، کارایی و حفاظت از حقوق طرفین در فرآیند حمل و نقل کالا وضع شده‌اند. این قوانین می‌توانند شامل قوانین ملی و بین‌المللی باشند.

 

در ادامه به برخی از مهم‌ترین جنبه‌های قوانین حمل و نقل کالا اشاره می‌شود:

 

قوانین ملی

 

• قانون تجارت: شامل مقررات عمومی مربوط به قراردادهای حمل و نقل، حقوق و مسئولیت‌های طرفین
• قوانین گمرکی: شامل الزامات مربوط به اظهارنامه‌های گمرکی برای کالاهای وارداتی و صادراتی.

 

قوانین بین‌المللی

 

• کنوانسیون هامبورگ: این کنوانسیون به حمل و نقل دریایی کالا مربوط می‌شود و حقوق و مسئولیت‌های حمل‌کنندگان و فرستندگان را مشخص می‌کند.
• کنوانسیون بیل لدی: مربوط به مسئولیت حمل‌کننده در برابر خسارات وارده به کالاها در حین حمل و نقل دریایی.
• کنوانسیون:CMRمربوط به حمل و نقل جاده‌ای کالا است و شامل الزامات و مسئولیت‌های حمل‌کننده و فرستنده می‌باشد.
• کنوانسیون ورشو و مونترال: مربوط به حمل و نقل هوایی کالا و مسافر، که مسئولیت‌های حمل‌کننده را در برابر خسارات وارده به بار و مسافران مشخص می‌کند.

 

بارنامه

 

• بارنامه: سندی که جزئیات حمل و نقل کالا را مشخص می‌کند و نقش مهمی در تعیین حقوق و مسئولیت‌ها دارد.

 

بیمه حمل و نقل

بیمه کالا: تأمین بیمه برای کالاهای حمل‌شده به منظور حفاظت از خسارت‌های احتمالی.

 

حقوق و مسئولیت‌ها

 

حقوق فرستنده و گیرنده: شامل حق دریافت اطلاعات، حق جبران خسارت در صورت تأخیر یا آسیب به کالا و الزامات مربوط به تحویل.

 

قوانین حمل و نقل داخلی

 

حمل و نقل داخلی کالا تحت تأثیر قوانین و مقررات مختلفی قرار دارد که هدف آن‌ها تضمین ایمنی، کارایی و شفافیت در فرآیند حمل و نقل است. این قوانین می‌توانند به صورت ملی یا محلی باشند و شامل جنبه‌های مختلفی از جمله مسئولیت‌ها، حقوق و الزامات طرفین درگیر در حمل و نقل کالا می‌شوند.قوانین اصلی در حمل و نقل داخلی کالا:

 

1-قوانین مدنی:

قانون مدنی: قوانین عمومی مربوط به قراردادها و مسئولیت‌ها که شامل تعهدات طرفین در حمل و نقل کالا می‌شود.

2-قوانین تجاری:

قانون تجارت: مقررات مربوط به معاملات تجاری، از جمله حمل و نقل کالا، و حقوق و وظایف تجار.

3-قوانین حمل و نقل:

قوانین خاص حمل و نقل: شامل مقرراتی درباره حمل و نقل جاده‌ای، ریلی، دریایی و هوایی که شامل الزامات مربوط به بارنامه، مسئولیت حمل‌کننده و حقوق فرستنده و گیرنده می‌شود.

4-مقررات ایمنی:

قوانین ایمنی: شامل الزامات ایمنی برای وسایل نقلیه، بارگیری و تخلیه کالا و همچنین رعایت استانداردهای ایمنی در حین حمل و نقل.

5-مقررات گمرکی:

قوانین گمرکی: برای کالاهایی که ممکن است تحت تأثیر قوانین گمرکی قرار بگیرند، از جمله الزامات مربوط به اظهارنامه‌های گمرکی.

6-قوانین محیط زیست:

مقررات حفاظت از محیط زیست: شامل الزامات مربوط به حمل و نقل کالاهایی که ممکن است به محیط زیست آسیب برسانند.

 

 نکات مهم در حمل و نقل داخلی کالا

 

بارنامه: اسناد لازم برای ثبت و تأیید حمل و نقل کالا.

بیمه: تأمین بیمه برای کالاهای در حال حمل به منظور حفاظت از خسارت‌های احتمالی.

تعهدات طرفین: شفاف‌سازی حقوق و وظایف فرستنده، گیرنده و حمل‌کننده.

 

 

قوانین حمل و نقل دریایی کالا

 

حمل و نقل داخلی دریایی تحت تأثیر قوانین و مقررات خاصی قرار دارد که هدف آن‌ها تضمین ایمنی، کارایی و مدیریت صحیح فرآیند حمل و نقل کالا از طریق دریا است. این قوانین می‌توانند شامل الزامات عمومی و خاص برای حمل و نقل دریایی باشند.

 

 نکات مهم در حمل و نقل داخلی دریایی

 

بارنامه دریایی: سندی که مشخص‌کننده جزئیات حمل و نقل و شرایط مربوط به آن است.

تعهدات طرفین: شفاف‌سازی حقوق و وظایف فرستنده، گیرنده و حمل‌کننده.

مسئولیت: تعیین مسئولیت‌ها در صورت بروز خسارت یا تأخیر در حمل و نقل.

 

 

قوانین حمل و نقل دریایی کالا به شرح موارد زیر هستند:

 

• اطلاعات دقیق اعم از ارزش کالا، تعداد، نوع، زمان تحویل باید توسط صاحب کالا به شرکت حمل و نقل ارائه شود. همچنین بسته‌بندی کالا باید به طور مناسب انجام شود. چرا که در صورت وارد شدن خسارت، مسئولیت آن بر عهده صاحب کالا می‌باشد.
• در صورت وارد شدن خسارت به کالا، گم شدن یا نابود شدن آن، شرکت حمل و نقل موظف به پرداخت خسارت به صاحب کالا است‌. اما در صورت ارائه شواهد کافی، مسئولیت این عمل برعهده شرکت حمل و نقل کالا نخواهد بود.
• پرداخت بیمه کالا بر عهده صاحب بار است. البته در برخی موارد خاص، بیمه توسط شرکت حمل و نقل کالا پرداخت می‌شود.
• مواردی همچون تضمین سلامت کالا، صدور بارنامه، جابجایی کالا و تحویل آن بر عهده شرکت حمل و نقل می‌باشد.
• به منظور تضمین سلامت کالا، صاحب بار می‌تواند از شرکت حمل و نقل مبلغ معینی به صورت چک یا سفته درخواست کند.

 

در ادامه به بررسی دقیق تر قوانین حمل و نقل دریایی می پردازیم:

 

1- قانون دریایی

 

قانون دریایی ایران: شامل مقررات مربوط به حمل و نقل دریایی، حقوق و وظایف طرفین (فرستنده، گیرنده و حمل‌کننده) و مسئولیت‌ها.

 

2- کنوانسیون‌های بین‌المللی

 

  کنوانسیون هامبورگ

 

برای حمل و نقل کالا به وسیله کشتی‌ها، که حقوق و مسئولیت‌های حمل‌کنندگان و فرستندگان را مشخص می‌کند.

 

    کنوانسیون بیل لدی

 

مربوط به مسئولیت حمل‌کننده در برابر خسارات وارده به کالاها.

 

    کنوانسیون CLC

 

مربوط به مسئولیت‌های ناشی از آلودگی نفتی.

 

3- مقررات ایمنی دریایی

 

مقررات ایمنی کشتی‌ها: شامل الزامات مربوط به ساخت و ساز، تجهیزات و عملیات کشتی‌ها برای اطمینان از ایمنی در حین حمل و نقل.

 

4- مقررات گمرکی

 

قوانین گمرکی: شامل الزامات مربوط به اظهارنامه‌های گمرکی برای کالاهای وارداتی و صادراتی که از طریق دریا حمل می‌شوند.

 

5- مقررات حفاظت از محیط زیست

 

مقررات حفاظت از محیط زیست دریایی: شامل الزامات برای جلوگیری از آلودگی دریا و حفاظت از اکوسیستم‌های دریایی.

 

6- بیمه دریایی

 

بیمه کالا: تأمین بیمه برای کالاهای حمل‌شده به منظور حفاظت از خسارت‌های احتمالی.

 

قوانین حمل و نقل ریلی کالا

 

حمل و نقل ریلی یکی از قدیمی‌ترین شیوه‌های جابجایی است که قوانین مربوط به آن در هر یک تا دو سال تصحیح می‌شود. دریافت مجوز از اداره راه و ترابری و تنظیم بارنامه برای حمل کالا به این شیوه ضرورت دارد. قوانین حمل و نقل ریلی کالا شامل موارد زیر است:

• هزینه جابجایی کالا به صورت ریلی بر اساس توافق طرفین معین می‌شود. در غیر اینصورت نرخ حمل و نقل مطابق با تعرفه‌ها در نظر گرفته می‌شود.
• با تنظیم بارنامه در صورت وارد شدن هرگونه خسارت به کالا، راه‌آهن مسئولیت آن را بر عهده خواهد گرفت. مطابق با این قانون، راه‌آهن ملزم به پرداخت مبلغ خسارت به صاحب کالا خواهد بود. مگر اینکه شواهد کافی مبنی بر بی طرف بودن خود در خسارت وارد شده را به اثبات برساند.
• تهیه و تنظیم بارنامه برای کالاهای مختلف براساس دستورالعمل‌های هیئت مدیره راه‌آهن صورت می‌گیرد.
• هر واگن به یک بارنامه مجزا نیاز دارد.

قوانین حمل و نقل هوایی کالا

 

امروزه حمل و نقل هوایی به عنوان یکی از مطمئن‌ترین شیوه‌های حمل کالا شناخته می‌شود. حمل و نقل هوایی بار به دو صورت فریت یا کارگو قابل انجام است. در روش فریت کالای مسافران توسط هواپیما مسافربری جابجا می‌شود. اما در روش کارگو، حمل بار توسط هواپیمای باربری صورت می‌گیرد که بسیار مقرون به صرفه نیز می‌باشد. قوانین حمل و نقل هوایی کالا عبارتند از:

• تعداد بسته‌ها، آدرس فرستنده و گیرنده، ارزش کالا، نوع بسته‌بندی، هزینه پرداخت شده و ویژگی کالا اطلاعاتی هستند که ذکر آن‌ها در بارنامه ضروری است. در صورت ارائه اطلاعات نادرست توسط صاحب کالا و بروز خسارت، مسئولیت آن برعهده شرکت حمل و نقل نخواهد بود.
• در صورتی که شرکت حمل و نقل خسارت وارد شده به کار یا مفقود شدن آن را برعهده بگیرد، صاحب کالا می‌تواند جهت دریافت حق خود به شرکت مربوطه مراجعه کند. این امر در صورت عدم تحویل کالا به گیرنده طی مدت زمان 7 روز پس از مدت معین تحویل کالا نیز برقرار است.
• شرکت حمل و نقل موظف است کالا را به همراه بارنامه‌‌ی تنظیم شده که طی سه سند که به تایید و امضا صاحب کالا و حمل کننده رسیده است، به متصدی حمل بار تحویل دهد.
• اگر تعداد کالا بیش از یک بسته باشد، باید برای هر یک از آن‌ها بارنامه جداگانه‌ای تنظیم شود.

در ادامه به بررسی دقیق تر قوانین حمل و نقل هوایی می پردازیم:

 

حمل و نقل هوایی تحت تأثیر مجموعه‌ای از قوانین و مقررات ملی و بین‌المللی قرار دارد که هدف آن‌ها تضمین ایمنی، کارایی و حفاظت از حقوق مسافران و محموله‌ها است. در ادامه به برخی از مهم‌ترین قوانین و مقررات مربوط به حمل و نقل هوایی اشاره می‌شود

 

1- قوانین ملی

قانون هواپیمایی کشوری: شامل مقررات مربوط به حمل و نقل هوایی، حقوق و مسئولیت‌های شرکت‌های هواپیمایی و مسافران.

 

2- کنوانسیون‌های بین‌المللی

 

کنوانسیون ورشو: این کنوانسیون به حمل و نقل هوایی بین‌المللی مربوط می‌شود و مسئولیت حمل‌کننده را در برابر خسارات وارده به مسافران و بار مشخص می‌کند.

کنوانسیون مونترال: به‌روزرسانی و اصلاحاتی بر کنوانسیون ورشو است که شامل الزامات جدیدی برای جبران خسارت‌های وارده به مسافران و بار می‌شود.

 

3- مقررات ایمنی

 

مقررات ایمنی هوانوردی: شامل الزامات مربوط به ایمنی پرواز، بازرسی‌های امنیتی و پروتکل‌های اضطراری.

سازمان بین‌المللی هوانوردی غیرنظامی (ICAO): سازمانی که استانداردها و توصیه‌های بین‌المللی برای ایمنی و کارایی حمل و نقل هوایی را تعیین می‌کند.

 

4- مقررات گمرکی

 

قوانین گمرکی: شامل الزامات مربوط به اظهارنامه‌های گمرکی برای کالاهای حمل‌شده از طریق هوا.

 

5- حقوق مسافران

 

قوانین حقوق مسافران: شامل حقوق مسافران در صورت تأخیر، لغو پرواز و خسارت به بار.

 

6- بیمه

 

بیمه حمل و نقل هوایی: تأمین بیمه برای بارهای حمل‌شده به منظور حفاظت از خسارت‌های احتمالی.

 

7- بارنامه هوایی

 

بارنامه هوایی (AWB): سندی که مشخص‌کننده جزئیات حمل و نقل بار و شرایط مربوط به آن است و نقش مهمی در تعیین حقوق و مسئولیت‌ها دارد.

قوانین حمل‌ونقل جاده‌ای کالا

 

حمل و نقل جاده‌ای یا زمینی یکی از رایج‌ترین روش‌های حمل و نقل کالا در کشور ایران است. بارگیری برنامه ریزی‌شده، خدمات رسانی 24 ساعته، ارسال در باره زمانی کوتاه و تحویل سریع از مزایای جابجایی بزرگراهی به شمار می‌روند. قوانین حمل و نقل داخلی کالا به شرح زیر است:

• میزان کارمزد برای حمل و نقل کالا در مرزهای گمرکی و مناطق آزاد تجاری برای بارهای دولتی 3 درصد و در مناطق غیرتجاری 6 درصد از کل کرایه بارنامه است. این کارمزد برای بارهای شخصی در این مناطق به ترتیب 4 درصد و 7 درصد از نرخ کل کرایه بارنامه مصوب شده است.
• تهیه بارنامه در چند نسخه برای تمامی کالاهایی که توسط شرکت حمل و نقل زمینی در داخل از کشور، ضروری است که تنظیم آن بر عهده صاحب بار یا شرکت می‌باشد.
• محل بارگیری باید به شرکت حمل و نقل زمینی داخلی تعلق داشته باشد. همچنین محل تخلیه بار باید متعلق به شرکت مقصد باشد‌.
• ذکر هزینه حمل و نقل جاده‌ای در بارنامه ضروری است.
• حق تمبر بر عهده شرکت حمل و نقل جاده‌ای است.

کنوانسیون CRM در حمل و نقل کالا

 

یک توافق‌نامه بین‌المللی است که به تنظیم حمل و نقل کالا به وسیله جاده می‌پردازد. این کنوانسیون در سال 1956 در ژنو به امضا رسید و هدف آن ایجاد یک چارچوب قانونی برای حمل و نقل بین‌المللی کالاها از طریق جاده است.

 

 نکات کلیدی کنوانسیون CMR حوزه کاربرد

 

کنوانسیون CMR به حمل و نقل کالاهایی که از طریق جاده و به صورت بین‌المللی انجام می‌شود، مربوط می‌شود.

 

تعهدات حمل‌کننده

 

حمل‌کننده موظف است کالا را در شرایط مناسب حمل کند و در صورت بروز خسارت یا تأخیر، مسئول است.

 

مدارک لازم

 

بارنامه CMR (CMR Waybill) باید برای هر حمل و نقل صادر شود که شامل اطلاعاتی درباره فرستنده، گیرنده، و نوع کالا است.

 

مسئولیت

 

مسئولیت حمل‌کننده در برابر خسارت یا گم‌شدن کالا محدود به مقادیر مشخصی است، مگر اینکه ثابت شود که خسارت به دلیل تقصیر حمل‌کننده بوده است.

 

توافقات اضافی

 

طرفین می‌توانند توافقات اضافی را در بارنامه درج کنند، اما نمی‌توانند شرایط اساسی کنوانسیون را تغییر دهند.

 

 مزایای کنوانسیون CMR

 

• شفافیت قانونی: ایجاد یک چارچوب قانونی مشخص برای حل و فصل اختلافات.
• حفاظت از حقوق طرفین: تعیین حقوق و مسئولیت‌های هر یک از طرفین قرارداد حمل و نقل.
• تسهیل تجارت بین‌المللی: کاهش موانع و تسهیل فرآیند حمل و نقل کالا.

 

کنوانسیون کالا های خطرناک

 

کنوانسیون کالاهای خطرناک در حمل و نقل کالا به مجموعه‌ای از قوانین و مقررات اشاره دارد که هدف آن تضمین ایمنی حمل و نقل کالاهای خطرناک است. این کنوانسیون‌ها شامل مجموعه‌ای از استانداردها و مقررات برای شناسایی، بسته‌بندی، حمل و نقل و مدیریت کالاهای خطرناک می‌شوند.

 

 نکات کلیدی کنوانسیون کالاهای خطرناک

 

1. تعریف کالاهای خطرناک:

کالاهای خطرناک به موادی اطلاق می‌شود که ممکن است به دلیل ویژگی‌های خود برای انسان، محیط زیست یا وسایل نقلیه خطر ایجاد کنند.

2. مقررات بین‌المللی:

کنوانسیون های زیر شامل:

IMDG: برای حمل و نقل دریایی کالاهای خطرناک.

ADR: برای حمل و نقل جاده‌ای کالاهای خطرناک.

RID: برای حمل و نقل ریلی کالاهای خطرناک.

3. بسته‌بندی و برچسب‌گذاری:

کالاهای خطرناک باید به طور خاص بسته‌بندی و برچسب‌گذاری شوند تا خطرات آن‌ها به وضوح مشخص شود.

4. مدارک لازم:

برای حمل و نقل کالاهای خطرناک، مدارکی مانند اعلامیه خطر (Dangerous Goods Declaration) باید تهیه و ارائه شود.

5. آموزش و آگاهی:

کارکنان و افرادی که با کالاهای خطرناک سر و کار دارند باید آموزش‌های لازم را در زمینه ایمنی و مدیریت این کالاها دریافت کنند.

 

 مزایای کنوانسیون کالاهای خطرناک

 

ایمنی: کاهش خطرات ناشی از حمل و نقل کالاهای خطرناک.

حفاظت از محیط زیست: جلوگیری از آلودگی و آسیب به محیط زیست.

حفاظت از حقوق بشر: تضمین سلامت و ایمنی افراد در حین حمل و نقل.

سخن پایانی

 

آشنایی با قوانین حمل و نقل داخلی کالا برای صنایع مختلف، شرکت‌ها و نیز اشخاص بسیار حائز اهمیت است. این قوانین به شما کمک می‌کنند تا بدون نگرانی، کالای خود را جابجا کنید.

در این مقاله از وبسایت پرشین تجارت دوان شما را با شیوه‌های حمل و نقل داخلی کالا و قوانین آن‌ها آشنا کردیم. امیدواریم مطالعه آن برای شما مفید واقع شود و بتوانید از اطلاعات آن استفاده کنید.

در صورتی که در زمینه حمل و نقل داخلی کالا نیاز به دریافت مشاوره تخصصی دارید، می‌توانید از طریق شماره تماس 02142326 و یا واتساپ 09018317541 جهت دریافت مشاوره تخصصی و رایگان اقدام نمایید.