فاینانس و ریفاینانس و یوزانس چیست؟ یوزانس نوعی از اعتبارات اسنادی است كه در آن فروشنده ی كالا به خریدار مهلتی می دهد تا بتواند در این فاصله وجه اعتبار را بپردازد. در مواردی كه فروشنده حاضر به قبول معامله یوزانس نمی گردد غالبا یك موسسه مالی یا بانك‌های تجاری ثالثی وارد جریان داد و ستد شده و وجه اعتبار را به فروشنده می پردازند تا در سر رسید بهره و اصل یوزانس را از خریدار اخذ نمایند.
اعتبارات اسنادی یوزانس «نسیه» از جهت شرایط، كاملا با اعتبارات اسنادی با پرداخت موخر یكسانند با این تفاوت عمده كه برخلاف اعتبارات با پرداخت موخر در یوزانس كشیدن برات از سوی ذینفع برعهده ی بانك تامین كننده ی مالی و یا بانك گشاینده ی اعتبار الزامی است. بنابراین اگر به خاطر هزینه تمبر و كارمزد قبولی، شرط صدور برات از معامله حذف گردد، بایستی از اعتبار اسنادی با پرداخت موخر استفاده كرد.
معمولا یوزانس به صورت اعتبار اسنادی غیر قابل برگشت تایید شده، صادر می شود تا تضمینی برای فروشنده كالا وجود داشته باشد. موسسه مالی یا بانك تجاری مذكور بهره مبلغ اعتبار را تا سررسید موعد آن از متقاضی اخذ خواهد كرد . نرخ بهره ای كه شركت‌های مالی می توانند اخذ نمایند حداكثر می تواند معادل نرخ بهره یوزانس اعلام شده توسط بانك مركزی در روز گشایش اعتبار اسنادی باشد.
آنچه سبب می شود فروشندگان به گشایش اعتبارات یوزانس رغبت یابند تعهد پرداخت وجهی است كه بانك گشاینده اعتبار در سررسید اعتبار بر عهده می گیرد. این میان تایید یك بانك دیگر هم ممكن است به تایید بانك گشاینده افزوده شود.طبق آخرین دستور العمل بانك مركزی در حال حاضر اعتبارات اسنادی یوزانس حداكثر ظرف مدت ??? روز تا یكسال قابل گشایشند. شایان ذكر است كه نوع كالای خریداری شده در پذیرش گشایش یوزانس از سوی بانك‌ها تاثیر دارد و اعتبارات اسنادی یوزانس به هیچ وجه تمدیدپذیر نمی باشد.
در اعتبار اسنادی یوزانس، خریدار كالا یا خدمات مبلغ پرداختی را به صورت نسیه به فروشنده كالا پرداخت میكند. هنگامی كه فروشنده كالا (ذینفع اعتبار اسنادی) نسبت به حمل كالا اقدام و اسناد را بدون مغایرت به بانك ذیربط ارائه مینماید از تاریخ ارائه سند و پس از خاتمه یوزانس مبلغ كالای خودرا از بانك مربوطه اخذ خواهد كرد. در اعتبار اسنادی یوزانس اصل مبلغ كالا را فروشنده توافق می كند در موعد خاصی بعد از تحویل كالا دریافت نماید .
|
ریفاینانس (اعتبار اسنادی كوتاه مدت): استفاده از تسهیلات كوتاه مدت بین بانكی ( معمولا یكساله ) را ریفاینانس گویند . نوعی گشایش اعتبار اسنادی می باشد كه فوشنده/ذینفع در زمان معامله اسناد طبق شرایط اعتبار وجه اسناد را به صورت نقد از بانك كارگزار دریافت می نماید و خریدار با توجه به قرارداد منعقده با بانك در زمان تعیین شده در قرارداد اقدام به پرداخت وجه اسناد می نماید. حداكثر مهلت خریدار برای پرداخت وجه اسناد یك سال می باشد. برای روشن شدن بحث به قراردادی كه بین بانك و متقاضی این نوع اعتبار بسته می شود در اینجا نگاهی بیندازید. شاید بهتر باشد برای روشن شدن مفهوم ریفاینانس آن را با اعتبار خریدار مقایسه كنیم. اعتبار خریدار (Buyer’s Credit): اعطای تسهیلات به خریداران یا كارفرمایان خارجی جهت خرید كالا و خدمات ایرانی در چارچوب قرارداد تأمین مالی را اعتبار خریدار می نامند. این تسهیلات به خریداران خارجی كالا و خدمات ایرانی كه حداقل 60? ارزش آن كالا ساخت ایران و یا 60? ارزش آن خدمات توسط متخصصان ایرانی قابل ارائه باشند، پرداخت می شود به این ترتیب كه پس از صدور كالا یا خدمات مورد نظر بانك از جانب خریدار خارجی یا بانك وی حداكثر 85? ارزش سیاهه تجاری را به صادركننده ایرانی پرداخت می نماید و خریدار خارجی یا بانك وی وجه مربوطه را علاوه بر سود متعلقه در سررسیدهای مقرر به بانك بازپرداخت می نماید. (فروش مدت دار) ریفاینانس: به موجب بخشنامه بانك مركزی استفاده از خطوط اعتباری كوتاه مدت بین بانكی حداكثر یكساله جهت گشایش اعتبارات اسنادی بابت واردات كالا را اصطلاحا” ریفاینانس گویند. كلیه وارد كنندگان كالا و خدمات می توانند اقدام به گشایش اعتبارات اسنادی با استفاده از خطوط اعتباری بین بانكی نمایند. وارد كننده ایرانی می تواند نسبت به خرید كالا به صورت مدت دار اقدام نماید و وجه كالای وارداتی را بصورت اقساطی پرداخت نماید. در حالیكه فروشنده، وجه كالای خود را به صورت نقدی در زمان ارائه اسناد حمل دریافت می نماید. تفاوت: در اعتبار خریدار، خریدار خارجی تأمین مالی می گردد و در ریفاینانس خریدار ایرانی تأمین مالی می گردد. در اعتبار خریدار كالا یا خدمات توسط فروشنده ایرانی صادر می گردد. در ریفاینانس كالا توسط خریدار ایرانی وارد می گردد. دراعتبار اسنادی یوزانس, بهره متعلق به سازنده(فروشنده) كالا میباشد. به این صورت كه فروشنده درصد مشخصی راكه موردتائیدخریدار است به مبلغ فروش كالا اضافه میكند و اصل و فرع مبلغ را هنگام سررسید مطالبه میكند .می توانیم برای ثبت بهره در حسابها از سرفصل هزینه بهره غیر بانكی استفاده كنیم. اعتبارات اسنادی 1100 اعتبارات اسنادی 1100 ü در راستای تحقق آرمانهای شركت سهامی بیمه ایران بعنوان تنها شركت بیمه دولتی و در اجرای بند7 فرمان 10 ماده ای ریاست جمهوری مبنی بر حمایت از تولید كنندگان و سرمایه گذاران از راه ارائه پوششهای بیمه ای مناسب و نیز جهت افزایش امنیت مالی سرمایه گذاران و نیز دریافت كنندگان تسهیلات ارزی كشور و احتمال افزایش غیر قابل پیش بینی نرخ ارز و بروز مشكلات برای تولید كنندگان، شركت سهامی بیمه ایران برای اولین بار در كشور با مجوز بیمه مركزی ایران اقدام به بیمه نمودن نوسانات نرخ ارز نموده است كه استقبال قابل توجهی از آن به عمل آمده است. درتوضیحی دیگر از یوزانس: |
|
اعتبار اسنادی نسیه یا مدت دار(یوزانس): Usance L/C اعتباری است كه وجه اعتبار بلافاصله پس ز ارایه اسناد از سوی ذینفع ، پرداخت نمیشود بلكه پرداخت وجه آن، بعد از مدت تعیین شده صورت میگیرد.در واقع فروشنده به خریدار مهلت میدهد كه بهای كالا را پس از دریافت و فروش آن بپردازد. معامله یوزانس معمولا در كشورهایی انجام میگیرد كه كمبود ارز دارند. اینكوترمز ( هدف و قلمرو ): هدف از اینكوترمز ارائه مجموعه ای از مقررات بین المللی برای تفسیر متداولترین اصطلاحات مورد استفاده در تجارت خارجی است. و بدین ترتیب از چندگانگی تفسیر این اصطلاحات در كشورهای مختلف پرهیز می شود یا حداقل تا میزان ملاحضه ای كاهش می‌یابد. اغلب طرفین قرارداد از روشهای تجاری مختلف كشور مقابل بی اطلاع هستند. این موضوع می‌تواند موجب سوء تفاهم اختلاف و دعوی حقوقی و اتلاف وقت و پول ناشی از آنها شود. و به منظور رفع چنین مشكلاتی اتاق بازرگانی بین المللی اولین بار در سال 1936 مجموعه‌ای از مقررات بین المللی را برای تفسیر اصطلاحات تجاری منتشر كرد كه به «اینكوترمز 1936» موسوم شد. بعداً در سالهای 1953، 1967، 1976، 1980، 1990 و اكنون در سال 2000 به منظور انطباق با روشهای معمول تجارت بین المللی جاری اصلاحات و اضافاتی در آن صورت گرفته است. تاكید می‌شود كه قلمرو اینكوترمز به موضوعاتی كه مربوط به حقوق و وظایف طرفین قرار داد فروش با توجه به تحویل كالای فروخته شده محدود میگردد. گشایش اعتبار اسنادی با استفاده از تسهیلات اعتباری خارجی ( فاینانس ). استفاده از خطوط اعتباری كوتاه مدت بین بانكی حداكثر یكساله برای واردكنندگان( ریفاینانس ). در اعتبارات بصورت فاینانس و ریفاینانس فروشنده با ارائه اسناد و مدارك حمل كالا مبلغ معامله را بطور كامل اخذ مینماید تنها خریدار است كه از تسهیلات مذكور استفاده میكند. |
|
||
|
اعتبارى است كه پرداخت وجه معامله بلافاصله بعد از رؤیت اسناد و در صورت عدم مغایرت آن به فروشنده (ذى‌نفع اعتبار) تحقق مى‌یابد. |
||
|
||
|
در این گونه اعتبارات ذى‌نفع اعتبار پس از ارائه اسناد به بانك تعیین شده در صورت عدم مغایرت در موعد تعیین شده در آینده وجه معامله را دریافت خواهد نمود. مثلاً اگر توافق شده باشد مبلغ اعتبار با پرداخت مدت‌دار ??? روزه پرداخت شود، در موعد تعیین شده بانك وجه اعتبار را به ذى‌نفع اعتبار پرداخت مى‌كند. |
||
|
تذكر: در این نوع اعتبارات براى پرداخت مدت‌دار براتى صادر نمى‌گردد تا ذى‌نفع اعتبار این امكان را داشته باشد تا در صورت احتیاج با تنزیل برات و وجه معامله را دریافت كند. به همین خاطر از نظر فروشنده یا ذى‌نفع این اعتبار یكى از نامناسب‌ترین روش‌هاى دریافت مجه كالا است، در حالى‌كه براى متقاضى اعتبار یا خریدار چون هزینه ابطال تمبر و تهیه برات را ندارد و مناسب‌ترین روش به شمار مى‌آید. |
||
|
||
|
در مواقعى كه فروشندگان خارجى از فروش كالا به‌صورت یوزانس خوددارى مى‌نماید و یا بهره بالائى را مطالبه مى‌كنند، بانك مركزى از طریق خطوط اعتبارى Credit Lines كه بانك‌هاى خارجى در اختیار وى قرار مى‌دهند، اقدام به تأمین مالى خرید و واردات كالا مى‌كند. در این حالت فروشنده كالا یا ذى‌نفع اعتبار پس از ارائه اسناد معامله وجه كالا را از بانك معامله‌كننده اسناد دریافت مى‌كند و بانك خارجى كه در اینجا نقش فاینانسر را دارد در سررسید اصل و بهره وجه خود را مطابق قرارداد منعقده از بانك مركزى ایران دریافت مى‌كند. این‌گونه معاملات را یوزانس داخلى مى‌نامند. و بانك مركزى درصدى از قیمت كالا را به‌عنوان بهره یوزانس داخلى از واردكنندگان اخذ مى‌كند. |
||
|
||
|
در مواقعى كه فروشنده كالا حاضر به قبول اعتبار اسنادى یوزانس نمى‌گردد و خریدار یا به خاطر فقدان نقدینگى و یا به خاطر شرایط ارزى كشور قادر به افتتاح اعتبار اسنادى دیدارى نمى‌باشد، معمولاً خریدار از یك شركت مالى (عمدتاً مؤسسات مالى یا بانك‌هاى تجاری) درخواست مى‌كند كه وار معامله شده و وجه معامله را به فروشنده نقداً پرداخت كند و در سررسید یوزانس اصل و بهره یوزانس را از خریدار كالا اخذ و یا اعتبار یوزانس گشایش شده را به نفع خود خریدارى نماید. باید توجه داشت كه بهره یوزانس را ریسك كشور خریدار در بازار جهانى ارز تعیین مى‌كند. |
||
|
این مؤسسات را Financer (تأمین كننده مالى یا سرمایهگذار) مى‌گویند. |
در حال حاضر در سیستم بانكی كشورمان اعتبارات اسنادی را از لحاظ زمان پرداخت ارز به دو دسته زیر می‌توان تقسیم كرد:
اعتبارت اسنادی نقدی دیداری Sight LC
اعتبارت اسنادی نسیه یوزانس Usance LC
در اعتبار اسنادی گشایش شده به صورت دیداری (نقدی) هنگامی كه ذینفع اعتبار اسنادی نسبت به حمل كالا اقدام و سپس اسناد حمل بدون مغایرت مطابق با شرایط در متن اعتبار اسنادی را به بانك ذیربط (بانك گشاینده اعتبار) ارائه می دهد بانك مزبور موظف است پس از رسیدگی اسناد نسبت به پرداخت اعتبار اسنادی مطابق آنچه در متن اعتبار اسنادی قید شده عمل نماید.
در اعتبارات اسنادی گشایش شده به صورت یوزانس، هنگامی كه ذینفع اعتبار اسنادی نسبت به حمل كالا اقدام و اسناد بدون مغایرت را به بانك ذیربط ارائه می دهد. از تاریخ ارائه اسناد و پس از خاتمه دورة یوزانس مبلغ اعتبار را از بانك مربوطه اخذ خواهد نمود. مثلاً چنانچه اعتبار اسنادی به صورت یوزانس یك ساله به نفع شركت نمونه گشایش شده باشد و شركت نمونه در تاریخ 1/10/84 اسناد حمل مطابق با شرایط اعتبار و بدون مغایرت به بانك معامله كننده ارائه داده باشد. مبلغ اعتبار در تاریخ 1/10/85 به شركت نمونه پرداخت خواهد شد. عموماً ذینفع اعتبار با توجه به نوع كالا از قبول اعتبار اسنادی گشایش شده به صورت یوزانس امتناع می‌ورزد و خواستار اعتبار اسنادی دیداری می گردد. در واقع چنان چه كالای موضوع اعتبار دارای بازار (تقاضا) خوبی باشد، فروشنده راساً از قبول اعتبار اسنادی یوزانس خودداری میكند و از متقاضی اعتبار درخواست مینماید كه نسبت به یافتن شركت های معتبر (مانند بانك‌های تجاری) برای تأمین مالی اعتبار (Finance) اقدام نماید. در صورت قبول شركت مالی موردنظر ذینفع اعتبار در روز معامله اسناد مبلغ اعتبار را از شركت مزبور دریافت می‌دارد و این شركت مبلغ اعتبار به علاوه بهره یوزانس را در سررسید (پایان دوره یوزانس) از بانك ذیربط اخذ مینماید.
در مواقعی كه كشورها به كالاهای خاصی احتیاج مبرمی پیدا نماید و فروشندگان خارجی كه بازار را در اختیار دارند و از فروش به صورت یوزانس خودداری می‌كنند بانك مركزی جمهوری اسلامی ایران با برخی از بانك‌های خارجی مانند بانك استاندارد چارتر یا بانك صادرات ایران در دبی یا آی.ان.جی بانك و غیره اقدام به انعقاد قرارداد مینماید تا بانك مذبور در روز معامله اسناد نسبت به پرداخت وجه اسناد به ذینفع اعتبارات اسنادی گشایش شده توسط بانك‌های ایرانی اقدام نمایند.
بانك‌های فوق الذكر براساس قرارداد در سررسید (پایان دوره یوزانس) مبلغ اعتبار پرداختی به علاوه بهره یوزانس را از بانك مركزی جمهوری اسلامی ایران دریافت می دارند. به این نوع یوزانس اصطلاحاً یوزانس داخلی (Refinance) گفته می شود.
تفاوت یوزانس داخلی با یوزانس در این است كه در یوزانس داخلی بانك مركزی فاینانسر را انتخاب و با آن قرارداد منعقد نموده است یا به عبارت مصطلح از خطوط اعتباری كه بانك‌های خارجی در اختیار بانك مركزی گذاشته‌اند برای تأمین مالی خرید و واردات كالا استفاده می‌شود.
بیشتر بدانید :
نحوه تامین مالی و تهیه بودجه اجرایی لازم برای انجام پروژه های زیربنایی و بهره برداری از محصولات و خدمات حاصل از آنها در حال حاضر به عنوان یكی از مهمترین چالش های پیش روی كشورهای در حال توسعه مطرح می باشد.
با توجه به وضعیت خاص كشورهای در حال توسعه و بحران های مالی در این كشورها امكان تامین سرمایه مورد نیاز برای اجرای پروژه های بزرگ به راحتی فراهم نمی شود ، لذا استفاده از راه دیگر ، یعنی جذب سرمایه های خارجی در این كشورها مورد توجه قرار می گیرد
به نقل از سایت :.sanaye-en.blogfa
استفاده از منابع داخلی و خارجی در تأمین مالی پروژه ها
در صورت استفاده از منابع داخلی
1- تخصیص بخشی از درآمد كل كشور
2- تخصیص بخشی از درآمد حاصل از صادرات
در صورت استفاده از سرمایه های خارجی
1- روش های قرضی(استقراضی)
2- روش های غیر قرضی (سرمایه گذاری)
روش های قرضی(استقراضی)
در این گونه از روش ها كشور سرمایه پذیر وامی را از كشور یا موسسه وام دهنده دریافت میكند و موظف است در سررسید های مقرر اقساط بازپرداخت آن را به وام دهنده بپردازد. در این نوع روشها كشور یا بانك وام دهنده هیچ گونه ریسكی را نمی پذیرد و تمام ریسك ها متوجه كشور وام گیرنده است .
این دسته از روشهای تامین مالی پروژه ها خود دارای دو شكل است :
1- كشور یا موسسه وام دهنده هیچ گونه شرطی را برای نحوه ی مصرف وام پرداختی قرار نمیدهد و در واقع فاز تأمین مالی از فاز اجرایی آن كاملا جدا است.
2- كشور یا موسسه وام علاوه بر اعطای وام ، به نحوه هزینه شدن آن نیز نظارت كامل داشته و نوع مصرف را از ابتدا با وام گیرنده شرط می كند .
روش های قرضی (استقراضی)
فاینانس : فاینانس در لغت به معنی « مالیه » یا تامین مالی می باشد و در بحث سرمایه گذاری به تامین مالی از طریق استفاده از منابع داخلی و یا دریافت و استفاده از وام ارزی اطلاق می گردد .
یوزانس : یوزانس در لغت به معنی «فرجه» ، «مهلت» و «وعده پرداخت» آمده است و در اصطلاح سرمایه گذاری به معنی توافق بر پرداخت قیمت فناوری و تجهیزات دریافت شده در قبال ارایه برات مدت دار میباشد . معامله یوزانس معمولا در كشورهایی انجام میگیرد كه كمبود
ارز دارند.
خطوط اعتباری : در این حالت دریافت كننده خط اعتباری بدون پرداخت هیچ گونه پولی اجازه می یابد به اندازه معینی از تولیدات یا خدمات اعطا كننده خط اعتباری استفاده كرده و مطابق توافقات قبلی اقدام به بازپرداخت آن نماید .
وام های بین المللی : این روش به برقراری مشروط و مشخص برای استفاده از وام و اعمال كنترل موسسه وام دهنده بر نحوه هزینه شدن وام در زمان اجرای پروژه بر میگردد . در این گونه موارد می بایست مطالعات امكان سنجی الزام شده توسط وام دهنده به انجام رسیده و توجیه فنی و اقتصادی پروژه مورد قبول وی قرار گیرد .
تفاوت روش فاینانس با روش یوزانس :
در روش فاینانس تنها بحث تامین مالی و دریافت پول به صورت وام مطرح است ، در حالی كه در روش یوزانس بحث كالا ، خدمات و یا دانش فنی نیز وارد شده و در واقع این فناوری ها از كشور یا موسسه خارجی خریداری می گردد . با توجه به نرخ بهره و تنظیم نرخ محصول توسط وام دهنده این روش بسیار پرهزینه است.
تفاوت روش فاینانس با روش وام های بین المللی :
وام های دریافتی در این روش با روش فاینانس یك تفاوت عمده دارد و آن هم به برقراری مشروط و مشخص برای استفاده از وام و اعمال كنترل موسسه وام دهنده بر نحوه هزینه شدن وام در زمان اجرای پروژه بر میگردد
روشهای غیر قرضی (سرمایه گذاری)
در روش سرمایه گذاری تامین كننده ی منابع مالی (سرمایه گذار) با قبول ریسك ناشی از به كار گیری منابع مالی در فعالیت یا طرح مورد نظر ، برگشت اصل و سود منابع سرمایه گذاری شده را از عملكرد اقتصادی طرح انتظار دارد .
استفاده از روش های سرمایه گذاری به دو صورت زیر انجام می گیرد :
1- سرمایه گذاری مستقیم خارجی
2-سرمایه گذاری غیر مستقیم خارجی
3-معاملات جبرانی
سرمایه گذاری مستقیم خارجی :
منظور از سرمایه گذاری مستقیم خارجی، مشاركت یك یا چند سرمایه گذار خارجی در سهام ثبت شده یك موسسه داخلی است كه حق و حقوقی را برای سرمایهگذار ایجاد می كند.
این نوع از سرمایه گذاری دارای مزایا و معایب مختلفی است . از جمله مزایای این روش برای دریافت كننده سرمایه عبارت است از : انتقال دانش فنی ، افزایش توانمندی نیروی انسانی ، مشاركت در سود و زیان ، اشتغال زایی ، عدم نیاز به سپردن تعهد مالی ، كسب تجربه های مدیریتی و … .در عین حال با توجه به این كه معمولا كشورهای سرمایه گذاربه انحای مختلف سعی در بالابردن سود خود و صرف كمترین هزینه و انتقال كمترین دانش ممكن را دارند، كشور سرمایه پذیر باید در تمام مراحل بسیار با دقت عمل نماید .
انواع روشهای سرمایه گذاری مستقیم خارجی :
* تملك یا خرید
* ایجاد شعبه فرعی از شركت
* سرمایه گذاری مشترك
* مشاركت در تولید
*مشاركت در سود
* مشاركت زمانی
* مشاركت در سود
در این نوع از سرمایه گذاری، كشور یا موسسه خارجی از طریق اوراق بهاداری نظیر سهام، اوراق قرضه بلندمدت، اوراق مشاركت بین المللی و … در تامین مالی پروژه مشاركت می نماید .
تفاوت این روش با سرمایه گذاری مستقیم در این است كه در اینجا سرمایه گذار در روند اجرای پروژه دخیل نشده و نظارتی ندارد و از نظر مالی تیز تعهداتی نمی سپارد؛ تنها در صورت سود یا زیان پروژه، بر اساس سهم الشراكه داده شده، سود دریافت می كند
در این نوع از سرمایه گذاری كه به آن معاملات متقابل نیز می گویند، كشور یا موسسه سرمایه گذار در قبال فراهم سازی منابع نقدی (سرمایه لازم برای خرید تجهیزات و نیروهای تولید) و غیر نقدی (تجهیزات، تكنولوژی، دانش فنی و …) مورد نیاز برای اجرای پروژه، اصل سرمایه (مالی و غیر مالی) خود را به همراه سود انتظاری از محل محصولات یا خدمات تولیدی همان پروژه یا طرح های داخلی دیگر و یا در برخی موارد به صورت معادل ارزی می نماید
• مهمترین روش های معاملات جبرانی :
* معاملات تهاتری
* خرید متقابل
* افست
* بیع متقابل
* روش های تأمین مالی، طراحی و ساخت
* تأمین مالی پروژه ها
* بیع متقابل :
معامله بیع متقابل یكی از شیوه های تجارت متقابل است كه نسبت به دیگر شیوه های آن و همچنین نسبت به خرید عادی تسهیلات از شكل پیچیده تری برخوردار است.
در حالت كلی در این قرارداد، ابتدا تسهیلات و تجهیزات تولیدی توسط فروشنده اولیه به خریدار اولیه فروخته می شود و پس ازتولید محصولات، خریدار اولیه محصوللات تولید شده توسط تجهیزات فروشنده اولیه را به او خواهد فروخت.
لطفا در مورد این مطلب نظر دهید