چاله های حمل و نقل صادراتی در پسابرجام

چاله های حمل و نقل صادراتی در پسابرجام : هزینه بالا، قدیمی و فرسوده بودن، نبود حمل و نقل برای كالاهای فسادپذیر و رقابتی نبودن شاخص حمل و نقل در اقتصاد ایران از چالش های مهم این بخش در كشور محسوب می شوند. به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی اگزیم نیوز با رفع تحریم ها و بازگشت شركت های مهم حمل و نقل دنیا به ایران بخشی از چالش بارگیری محصولات صادراتی ایران حل شد اما كارشناسان معتقدند هنوز حمل و نقل یكی از مهمترین بخش های مربوط به قیمت تمام شده كالاهای صادراتی ایرانی محسوب می شود.فعالان این حوزه می گویند نبود سیستم حمل و نقل هوایی و ضعف حمل و نقل ریلی از یك سو و ضعف لجستیكی صادرات محصولات غیرنفتی به طور مثال در مورد صادرات كالاهای فاسد شونده از سوی دیگر موضوعاتی هستند كه ضرورت بازنگری در توسعه حمل و نقل كالا را در بخش صادرات غیرنفتی گوشزد می كند.

در این رابطه اسدالله عسگراولادی، رئیس كمیسیون توسعه صادرات اتاق بازرگانی ایران معتقد است حمل‌ونقل هوایی در صادرات ایران جایگاهی ندارد و به همین دلیل هم بسیاری از كالاهایی كه تاریخ مصرف آنها كوتاه است سهم اندكی در صادرات دارند؛ این در حالی است كه وی حمل‌ونقل دریایی را با توجه به تحریم‌ها و مشكلات كشتی‌ها در سال های گذشته موثر نمی‌داند.

به عقیده وی كمبود كانتینرهای یخچال‌دار، كمبود كامیون‌های بین‌المللی و فقدان خطوط كشتیرانی منظم كه بتواند كالاهای فسادپذیر را به صورت روزانه و مستمر به بازارهای هدف برساند، احساس می‌شود. عسگر اولادی معتقد است صدور مجوز برای خرید كامیون و كانتینر یخچال‌دار مستعمل، تامین اعتبارات بانكی با نرخ بهره رقابتی و برقراری خطوط كشتیرانی منظم به بازارهای هدف از جمله اقداماتی است كه در این راستا باید مورد توجه قرار گیرد.

این فعال بخش خصوصی می گوید: هزینه‌های بالای حمل‌ونقل در كنار مشكلاتی از جمله نوسانات نرخ ارز و همچنین سیاست‌ها و قوانین از دیگر مواردی است كه قدرت رقابت كالاهای صادراتی كشور را در بازارهای جهانی می‌گیرد. وی می افزاید: زیرساخت های حمل و نقل یكی از مهم ترین بسترهای صادرات غیرنفتی است و ترمیم فرسودگی بافت های لجستیك و تسهیل امور مربوط به گمركات و حمل بار در مرزها و مسیرهای صادراتی كشور می تواند گام مهم و موثری در توسعه صادرات غیرنفتی و رونق تجاری كشور باشد.از طرفی باید گفت توان صادراتی در كشور ما به شدت در مقایسه با برخی كشورهای منطقه همچون امارات پایین است به طوریكه در شرایط فعلی این كشور در حدود 5 برابر توان صادراتی كشور ما بوده است. این در حالی است كه توان صادراتی در چین 35 برابر ایران تخمین زده می شود.در این بین  با توجه به لغو تحریم‌ها و اجرایی شدن برجام ذهنیت‌های كشور‌های مختلف به اقتصاد ایران تغییر كرده و می‌توان گفت كه این هزینه‌ها در آینده‌ای نزدیك بسیار كمتر از گذشته می‌شود. هزینه‌های بالای حمل و نقل میراث تحریم‌های كشور‌های صادر‌كننده و كمبود تجهیزات مجهز در بنادر كشورمان بوده است.

بیشتر بدانید :

در كشور امارات به دلیل سرمایه‌گذاری‌های عظیم در بخش‌های مختلف هزینه‌های حمل و نقل بسیار پایین‌تر از كشورمان است. چندی پیش وزیر راه صنعت و تجارت عمان اعلام كرد كه عمان زمینی در مسقط به مساحت 150 هزار مترمربع به سفارت ایران واگذار كرده تا شركت‌‌های ایرانی بتوانند در آنجا فعالیت لجستیكی داشته باشند.

شركت‌‌های ثبت شده ایرانی نیاز به اخذ مجوز جدید نداشته و می‌توانند به عنوان شعبه خارجی شركت خود در عمان فعالیت كنند. این زمین نزدیك ایالت بركت در شمال غرب مسقط و 30 كیلومتری فرودگاه این شهر قرار دارد. با امضای چنین قرارداد‌هایی ایران همواره می‌تواند از هزینه‌های حمل و نقل خود بكاهد و همواره صادرات خود را افزایش دهد.نكته دیگر عمر ناوگان حمل و نقل در ایران است. بررسی ها نشان می دهند در حال حاضر میانگین ناوگان باربری و كشتیرانی كشورمان بین 20 تا 25 سال بوده و ایران با یك ناوگان فرسوده و پوسیده مواجه است. دولت در كنار نوسازی ناوگان هوایی به‌دنبال ارتقا و نوسازی سایر ناوگان‌های كشورمان اعم از كشتیرانی و باربری و ریلی است.

برای دریافت اطلاعات پیرامون واردات کالا و ترخیص کالا کلیک کنید.

در حال حاضر شركت‌های حمل و نقل داخلی توان رقابت با شركت‌های بین‌المللی را ندارند. به عنوان مثال، سطح كیفی كامیون‌های شركت‌های داخلی بسیار پایین بوده و این مساله در زمان تخلیه و بارگیری و به تبع در هزینه حمل و نقل و صادرات هم تاثیر‌گذار است. با توجه به مخالفت‌هایی كه در مقابل نوسازی ناوگان هوایی از سویی برخی افراد می‌شود باید گفت كه عدم بازسازی و نوسازی ناوگان هوانوردی یكی از مشكلات بزرگ بر سر راه صادرات كشور است.

متاسفانه فرودگاه‌های كشورمان با وجود موقعیت خوب توان كسب درآمد از بابت ترانزیت ندارند. این موضوع به معنای نادیده گرفتن فعالیت فعالان موجود در كشور نیست؛ بلكه فعالان این حوزه با امكانات و تجهیزات موجود بهره برداری لازم را داشته اند. ابتدا دولت باید به دنبال نوسازی ناوگان‌های كشور باشد و سپس با استفاده از دانش و فناوری شركت‌های بزرگ بین‌المللی حمل و نقل، بتواند بهره وری ایران در صادرات را بهبود بخشد.