ترانزیت كالا

طبق ماده 59 قانون امور گمركی، عبور داخلی رویه ای گمركی است كه براساس آن كالای ترخیص نشده از یك گمرك مجاز به گمرك مجاز دیگر و یا سایر اماكن تحت نظارت گمرك منتقل می گردد تا تشریفاتی قطعی گمركی آن در مقصد انجام شود. حسب آنكه عبور داخلی كالا بنابر درخواست متقاضی یا تصمیم گمرك باشد، عبورداخلی شخصی و یا عبور داخلی اداری نامیده می شود.. در ماده 53 قانون امور گمركی نیز اشاره شده است كه عبور خارجی كالا رویه گمركی است كه براساس آن كالایی به منظور عبور از قلمرو گمركی از یك گمرك مجاز وارد و از گمرك مجاز دیگری، تحت نظارت گمرك خارج شود.

مدارك لازم برای انجام ترانزیت كالا به همراه فرم مربوط به ترانزیت كالا به صورت زیر است:

1              درصورت حمل یكسره ارائه موافقت نامه اداره بندر و كشتیرانی مبنی بر بلامانع بودن حمل یكسره در غیر اینصورت ارائه قبض انبار
2              برگ ترخیص از كشتیرانی یا تعاونی لنج داران
3              مانیفست یا بارنامه
4              سیاهه عدل بندی (حسب مورد(
5              فاكتور خرید كالا
6              معرفی نامه برای نمایندگان صاحب كالا از شركتهای حقوقی
7              وكالت نامه
8              تصویر كارت بازرگانی یا كارت حق العمل كاری حسب مورد
9              مجوز عبور (حسب مورد(
10           ضمانت نامه یا تعهد قانونی
11           مجوز بانك (حسب مورد(
12           راهنامه سی اچ آر جاده ای

روش گمركی است كه براساس آن كالاها تحت نظارت گمرك از یك گمرك به گمرك دیگر حمل می گردد.

جمهوری اسلامی ایران؛ ازجمله كشورهایی است كه به لحاظ قرار گرفتن در موقعیت جغرافیایی بسیار مناسب از مزایای ترانزیتی خوبی بهره مند بوده و با گسترش شبكه حمل و نقل و ارتباط مطمئن و كارآمد می تواند از این مزایای در راستای افزایش درآمدهای ارزی و ارتقای موقعیت استراتژیك خود در منطقه به نحو مطلوب استفاده كند. در جنوب ایران خلیج فارس قرار دارد كه كشورهای عمد? تولیدكننده نفت جهان را درخود جای داده است. این منطقه به عنوان گلوگاه انرژی جهان محسوب می شود. در شمال ایران نیز دریای خزر قرار دارد كه بهترین پل ارتباطی میان كشورهای ایران، روسیه، قزاقستان، تركمنستان و آذربایجان است و می تواند نقش مهمی در تجارت میان این كشورها ایفا كند. از سوی دیگر ایران از غرب و شرق با كشورهای عراق، تركیه، پاكستان و افغانستان همسایه است. به عبارتی می توان گفت ارتباط ایران با ?? كشور جهان از طریق مرزهای آبی و خاكی برقرار می شود و درعین حال نیز ایران به نوبه خود می تواند به عنوان پل ارتباطی میان این كشورها (با یكدیگر وسایر مناطق جهان) ایفای نقش نماید. از طرف دیگر این كشورها جمعیت بزرگی را در خود جای داده و از درآمدهای زیادی نیز برخوردارند كه این عامل نیز به نوبه خود علاوه بر دراختیارداشتن منابع وثروتهای ملی خدادادی می تواند به عنوان عامل توسعه ترانزیت وتجارت درمنطقه موثر باشد. ارتباط كشورهای آسیای میانه با خلیج فارس و همچنین برقراری رابطه تجاری بین شرق آسیا با كشورهای اروپایی از طریق ایران بسیار مقرون به صرفه است به نحوی كه بسیاری از این كشورها به دنبال آن هستند تا چنین روابطی را از طریق ایران برقرار كنند.

با توجه به موقعیت راهبردی وترانزیتی كشور، می توان فرصتها و مزیت های زیادی را برای ترانزیت كشور در نظر گرفت. البته بهره برداری درست و به موقع از این فرصتها و همچنین انجام سرمایه گذاری لازم و تبلیغات گسترد? همزمان می تواند دربهره برداری اثربخش از موقعیت جغرافیائی و منحصر به فرد ترانزیتی كشورموثر باشد، لذا نحوه بهره برداری از این مزیتها و فرصتها و برقراری ارتباط حمل و نقلی با كشورهای هدف می تواند نقش برجسته ای در تسهیل تجارت میان آسیا و اروپا و كشورهای منطقه و توسعه ترانزیت ایفا نماید. در مجموع مزیتهای ترانزیت از طریق قلمرو جمهوری اسلامی ایران عبارتند از:

1- قرارگرفتن درمسیر كریدورهای ترانزیتی شمال- جنوب و درنتیجه برقراری ارتباط ترانزیتی كشورهای روسیه، اروپای شرقی ، مركزی ، شمالی ، آسیای میانه وقفقاز از یك‌سو و آسیای جنوبی، جنوب شرقی ، خاور دور، اقیانوسیه و كشورهای حاشیه خلیج فارس به عنوان یك مزیت برجسته برای ایران قلمداد می‌شود . همچنین به دلیل كوتاهی مسیر در كریدور شمال- جنوب و تجهیز امكانات و زیرساختها و فراهم آوردن امكانات و تسهیلات گسترده در بخشهای مختلف حمل ونقل ، مسیر ایران از جذابیتهای فراوانی برای ترانزیت كالا برخوردار می باشد. بنادرشهید رجائی، امیرآباد و بندرانزلی ازجایگاه ویژه ای درمسیر ترانزیتی كریدور شمال – جنوب برخوردار بوده وعلاوه بربنادر مذكور بنادر شهید باهنر، لنگه ، بوشهر، چابهار، امام خمینی(ره) ونوشهر نیز از پتانسیلهای نقش آفرینی منحصر به خود برخوردار می‌باشند.

2- برقراری ارتباط ترانزیتی افغانستان وآسیای میانه ازطریق محور ترانزیتی شرق كشور “چابهار – میلك” ؛ نزدیكی جغرافیائی بندرچابهار به افغانستان ، انجام سرمایه گذاریهای گسترده دربخشهای مختلف حمل ونقل بویژه بخش دریائی، ایجاد تسهیلات و زیرساختهای حمل ونقل در مسیر محور شرق كشور وحمایتهای گسترده دولتی ،بندر چابهار را به عنوان قطب ترانزیت افغانستان تبدیل كرده ودرصورت مرتفع شدن موانع، علاوه برتوسعه محور شرق شاهد رونق ترانزیت درمسیر مذكور خواهیم بود. بندر چابهار به عنوان مهمترین بندر در مسیر ترانزیتی محورشرق كشور مطرح است ولی به دلیل برخی نارسائیهای ساختاری، درترانزیت كالا به افغانستان نسبت به بندرعباس از اهمیت كمتری برخوردار می باشد.

برای دریافت اطلاعات پیرامون واردات کالا و ترخیص کالا کلیک کنید.

1-            ترانزیت خارجی (Through Transit)
در این نوع ترانزیت، كالا حداقل از سه كشور عبور می كند. بدین صورت كه كالا از مبدا حركت كرده و برای رسیدن به مقصد مندرج در بارنامه، از كشور یا كشورهای دیگری در مسیر خود عبور خواهد كرد. این كشورها به عنوان كشورهای ترانزیت در اسناد آورده می شوند كه كالا از طریق یكی از مرزهای ورودی، وارد محدوده گمركی آنها شده و باید طی مدت زمان مشخصی از مرز خروجی مشخصی از آنها خارج گردد.

2-            ترانزیت به خارج (Outward Transit)
در این نوع ترانزیت، كالا از یك گمرك خانه در داخل كشور مبداء به یك گمرك خانه در خارج از مرز گمركی كشور مبداء انتقال داده می شود.

3-            ترانزیت به داخل (Inward Transit)
در این نوع ترانزیت، كالا بدون طی كردن مراحل ترخیص از گمرك مرزی به گمرك دیگری در داخل كشور انتقال داده می شود تا عملیات ترخیص و تشریفات گمركی آن در آنجا انجام شود. این ترانزیت در دو صورت انجام می شود. اول ممكن است شخص واردكننده درخواست ارسال كالا از گمرك مرزی به یكی از گمركات داخلی را داشته باشد و دوم ممكن است بنا به تشخیص مسئولان در گمرك مرزی (به دلایل مختلف از جمله حجم بالای كالاهای ورودی و كمبود فضا و یا نبود امكانات مورد نیاز كالاهای خاص) كالا به گمرك خانه های داخل كشور منتقل شود.

4-            ترانزیت داخلی (National/Community transit)
در این نوع ترانزیت، كالا از یك گمرك خانه در داخل كشور به گمرك خانه داخلی دیگری جهت انجام تشریفات گمركی انتقال داده می شود.