فورواردر و قراردادهای تجارت بین المللی : فورواردر با توجه به وظایف و مسئولیت هایی كه دارد بایستی احاطه كاملی به كلیه تجارت بین المللی اعم از قراردادهای بین المللی ، اصطلاحات تجاری ، مقررات و اسناد مورد استفاده در حمل و نقل داشته باشد . قرارداد فروش ، قرارداد حمل و قرارداد بیمه از جمله مهم ترین قراردادها در تجارت بین المللی می باشند كه فی مابین خریدار و فروشنده و اشخاص ثالث مانند حمل كننده یا فورواردر منعقد می گردد.
این قراردادها و كلیه مكاتبات و مخابرات تجاری از مبانی مشتركی پیروی می نمایند كه به اینكوترمز Incoterms معروف می باشد و عدم اشنایی با آن امكان دارد مشكلات عمده ای ایجاد نماید . اسناد تجاری و حمل تا حدود زیادی یكنواخت گشته و آشنایی با آنها و مقررات و كنوانسیون های بین المللی حاكم بر آن ها لازمه فعالیت در تجارت بین المللی و بخصوص برای فورواردرها را تشكیل می دهند ، به اختصار بیان می گردند.
هر معامله تجاری حداقل بین دو طرف ، خریدار و فروشنده انجام می شود . انجام بدون مشكل هر معامله تجاری بین المللی مستلزم انعقاد چند قرارداد مستقل و در عین حال مرتبط می باشد كه هر كدام نقش جداگانه ای ایفا می نمایند .مهم ترین این قراردادها ، قرارداد فروش ، حمل و قرارداد بیمه می باشند.
قراردار فروش ، قراردادی است كه شرایط اصلی معامله ، شاما توافق طرفین در مورد انجام معامله ، موضوع معامله و شرایط و قیمت آن را مشخص می نماید. به عبارت دیگر قراردادی است كه تعهدات و حقوق طرفین را تعیین می كند .این قرارداد ممكن است كتبی یا شفاهی باشد . مثال ذیل انعقاد یك قرارداد جهت یك معامله ساده را نشان می دهد.
فردی (خریدار) از مغازه ای (فروشنده) در خواست یك كیلو كالا (پیشنهاد خرید) می نماید .فروشنده مقداری كالا وزن نموده (توافق با فروش ) و بهای آن را به خریدار اعلام می كند (قیمت) .خریدار پول كالا را پرداخت (عوض) و كالا را دریافت می نماید (تاریخ و محل اجرای تعهد) و كالا را شخصاً به منزل حمل می كند.
هنگامی كه معامله ای در سطح بین المللی انجام گیرد ، به سادگی فوق نیست و پیچیدگی های خاص پیدا می كند كه می بایستی در قرارداد مورد توجه قرار گیرد . قرارداد فروش علاوه بر موارد فوق شرایط كلی انجام معامله را نیز مشخص می نماید كه عمده ترین آنها به شرح ذیل است:
– تاریخ اجرا Data if Fulfilment كه معمولاً تاریخ حمل كالاست.
– محل اجرا Place of Fulfilment كه ممكن است نقطه شروع حمل كالا باشد .
– ئگواهی انجام معامله Evidence of Fulfilment كه می تواند بار نامه امضا شده باشد.
– گواهی اتمام معامله Evidence of Compliance كه معمولاً همان سیلهه تجاری است.
سایر مواردی كه معمولاً در یك قرارداد فروش درج می گردد به شرح ذیل می باشد :
– مشخصات كالای مورد معامله شامل مشخصات فنی و كیفیت كالا
– نحوه حل اختلاف، قانون و محاكم صالحه در صورت بروز اختلاف
– شرایط تحویل
– شرایط و چگونگی پرداخت بهای معامله
– چگونگی اخذ و نوع ضمانت نامه های مربوط در صورت لزوم
– شرایط مربوط به فورس مازور
– چگونگی انجام بازرسی كمی و كیفی كالا
– چگونگی خاتمه قرارداد
قراردادی است كه چگونگی حمل كالا را مشخص می كند و در مواردی كه مسئولیت حمل به عهده فروشنده است به وسیله فروشنده و براساس شرایط قرارداد فروش با حمل كننده منعقد می گردد ، مبنی بر اینكه كالا را در مقصد مشخصی به خریدار تحویل دهد.انعقاد قرارداد حمل بسگی كامل به شرایط خرید دارد و شرایط خرید مشخص می نماید كه حمل به عهده خریدار است یا فروشنده ، به عبارت دیگر كدام یك می باستی قرارداد حمل را منعقد نمایند .در قرارداد حمل معمولاً موارد ذیل درج می گردد:
-مشخصات طرفین قرارداد
– موضوع قرارداد كه عبارت است از حمل كالا با ذكر مشخصات آن
– تعهدات فورواردر یا حمل كننده
– تعهدات صاحب كالا
– نعیین برنامه حمل شامل زمان بندی مربوطه و مسیر حمل
– نحوه پرداخت بهای قرارداد
-چگونگی حمل كالا ، آیا حمل به دفعات و حمل از یك وسیله حمل به وسیله حمل دیگر مجاز است یا خیر؟
– ضمانت اجرای قرارداد و ضمانت نامه های مورد لزوم
– نوع بیمه و مبلغ آن
– سایر شرایط شامل فورس ماژور ،نحوه حل اختلاف و غیره
– مدت اجرای قرارداد
در قرارداد بیمه چگونگی پوشش بیمه ای در مقابل ریسك های مربوطه مشخص می گردد . در این مورد نیز مسئولیت انعقاد قرارداد بستگی به شرایط خرید دارد.
اصطلاحات تجاری
همان طور كه عنوان شد انعقاد قرارداد خرید احتیاج به مشخص شدن شرایط خرید دارد كه در گذشته این شرایط براساس عرف محل تعیین می كردید . با گسترش و توسعه تجارت بین المللی احتیاج به شرایط مشخص ومدونی بوجود آمد كه این امر به وسیله اتاق بازرگانی بین المللی در سال 1936 تدوین شد و incoterms نام گرفت . آخرین تجدید نظر در این در این مجموعه در سال2000 به عمل آمده و آنچه امروزه مورد استفاده قرار می گیرد ، این مجموعه می باشد .
فورواردر و قراردادهای تجارت بین المللی
- 1. هدف عمده اینكوترمز عبارت است از ایجاد یك سلسله مقررات در رابطه با اصطلاحات مورد استفاده در تجارت بین المللی به نحوی كه برای هر اصطلاح مفهوم مشخصی وجود داشته باشد .
- 2. تفاوت در تفسیر اصطلاحات مورد استفاده در تجارت بین المللی در كشورهای مختلفی و سیستم های تجاری متفاوت همواره یكی از علل ایجاد اختلاف بین تجار در سطح بین الملل بوده است .مقررات اینكوترمز با تعاریف استاندارد و یكسانی كه از این اصطلاحات به عمل آورده به یكی از اهداف عمده خود كه همانا استاندادر نمودن این اصطلاحات در سطح بین المللی می باشد دست یافته است .
- 3. اشكالات عمده ای همواره صادر كنندگان و وارد كنندگان با آن مواجه بوده اند شامل سه دسته به شرح ذیل می باشد:
– – قانون كدام كشور حاكم بر اختلافات است؟
– – مشكلات ناشی از داشتن اطلاعات نامناسب.
– – مشكلات ناشی از تفسیرهای مختلف در مورد اصطلاحات مورد استفاده.
استفاده از اینكوترمز مشكلات فوق زا تا حد زیادی تقلیل داده است .به طور كلی با استفاده از اینكوترمز می توان به سئوالات ذیل در مورد هر معامله پاسخ داد:
– – چه كسی بایدترتیب حمل كالا را بدهد؟
– – پرداخت هزینه حمل به عهده كیست؟
– – انتقال ریسك در چه نقطه ای صورت می پذیرد؟
– – مسئولیت خریدار و فروشنده تا چه میزان است؟
– – مطمئن ترین روش كدام است تا معامله به نحو بهتر انجام گیرد ؟
یكنواختی – با استفاده از مقررات اینكوترمز طرفین مقررات یكنواختی را می پذیرندو تفسیرهای مختلف حقوق محلی خود را در نظر نمی گیرند.
اطمینان-طرفین با اطمینان كامل مبنی بر اینكه طرف مقابل چه تعهداتی دارد وارد معامله می شوند .همچنین مشخص می گردد هر كدام چه مداركی را باید تهیه و چه مداركی را باید دریافت نمایند.
انعطاف- مقررات اینكوترمز همواره با پیشرفت مخابرات و حمل و نقل مورد بررسی قرار می گیرد و در مواقع لازم در مفاد آن تجدید نظر می شود.
تعیین حقوق و وظایف طرفین معامله- با استفاده از اینكوترمز نحوه تحویل و تحول كالا ، نقطه انتقال ریسك ، نحوه توزیع هزینه ها و چگونگی حمل كالا كاملاً مشخص می شود و طرفین از وظایف خود در این موارد دقیقاً با اطلاع می باشند.
برای دریافت اطلاعات پیرامون واردات کالا و ترخیص کالا کلیک کنید.
در اینجا لازم است اشاره مختصری به اسناد تجاری به عمل آید.در معاملات تجاری عموماً اسنادی به شرح ذیل صادر می گردد:
سیاهه تجاری Commercial invoice
سیاهه تجارتی سندی است كه فروشنده كالا به نام خریدار صادر و همواره سایر اسناد برای او ارسال می نماید ، این سند دال بر حصول توافق بین خریدار و فروشنده نسبت به معامله معینی است كه حاوی اطلاعات ذیل می باشد :
– نام و آدرس فروشنده
– نام و آدرس خریدار
– مبدا و مقصد كالا
– شرایط تحویل كالا
– نوع كالا و مشخصات آن
– نوع و تعداد بسته بندی
– قیمت واحد كالا
سیاهه تجاری اداری انواع ذیل می باشد:
- سیاهه گواهی شده Certified Invoice
– سیاهه ای است كه بوسیله مقامی ذیصلاح مانند اتاق بازرگانی محل تائید شده باشد . در صورتی كه ارزش كالا مورد تائید قرار گیرد Certificate of Value نامیده می شود .
- سیاهه كنسولی Consular Invoice
سیاهه ای است كه مورد تایید مقامات كنسولی كشور خریدار قرار می گیرد تا مشخص شود كالای مذكور قانوناً اجازه ورود به كشور را دارد .
- پیش فاكتور Proforma Invoice
سیاهه اولیه ای است كه قبل از انجام معامله از طرف فروشنده صادر می شود و مشخصات كالا و مظنه آن را عنوان می نماید . پیش فاكتور پیشنهاد قطعی فروشنده در مورد فروش كالا با قیمت عنوان شده ظرف مدت معینی می باشد.
- گواهی مبداCertificate of origin
سندی است كه توسط فروشنده صادر می شود و در آن كشور سازنده كالا مشخص و مورد تائید قرار می گیرد و معمولاً توسط اتاق بازرگانی كشور مربوط تائید می شود.
- صورت بسته بندی Packing List
اگر كالا بسته بندی باشد صورت بسته بندی مورد احتیاج است در این صورت مشخصات كالا و تعداد بسته ها ذكر می شود تا موجب سهولت در كار گمرك گردد.
- گواهی بازرسی Inspection Certificate
این گواهی توسط موسسات بازرسی كننده كه كالا را از نظر كمی و كیفی بازرسی می كنند صادر می گردد . خریداران جهت جلوگیری از ضرر و زیان تقاضای بازرسی كالا را به وسیله موسسات مستقل می نمایند كه یكی از اسناد مورد لزوم بازرسی این موسسات می باشد.
مهمترین سند حمل بارنامه می باشد .((بارنامه سندی است دال بر عقد قرارداد حمل ، كه حمل كننده یا نماینده وی پس از دریافت كالا برای حمل آن از یك نقطه (مبدا محل) به نقطه دیگر( مقصد حمل ) با وسیله حمل مورد توافق (كشتی ، كامیون، راه آهن ، هواپیما، و یا تركیبی از آنها) در مقابل كرایه حمل مشخص صادر می نماید)).مهمترین ویژگی بارنامه این است كه می تواند قابل انتقال باشد و به عنوان سند مالكیت محسوب گردد ، اگر این ویژگی را نداشته باشد راه نامه Waybill نامیده می شود .بارنامه حاوی اطلاعات ذیل می باشد:
– شماره بارنامه
– نام و آدرس فرستننده و گیرنده كالا
– نام یا شماره وسیله حمل ، شماره سفر یا شماره پرواز
– نام مبدا بارگیری كالا و مقصد تحویل كالا
– مشخصات و تعداد بسته های كالا
– شرح ، وزن و ابعاد كالا
– نحوه پرداخت كرایه حمل (پیش پرداخت یا پرداخت در مقصد)
– تعداد نسخ اصلی صادر شده
– تاریخ حمل و ناریخ صدور بارنامه
– امضا حمل كننده یا نماینده مجاز وی
لطفا در مورد این مطلب نظر دهید