استاندارد
علامت استاندارد نشان مرغوبیت كالاست و اجناس یا خدماتی كه هیچ نشان استانداردی بر خود ندارند، برای استفاده و خرید بههیچ عنوان مناسب نیستند
شاید نتوان تعریف خیلی دقیق و صحیحی از استاندارد ارایه كرد، ولی بهطور كلی میتوان اینگونه عنوان كرد كه استاندارد آزمایشها و مطالعات گذشته برای نتیجهگیری و استفاده در آینده است.
البته باید به این مهم توجه داشت كه در طول تاریخ همواره معیارهای استاندارد تغییر میكند و هیچگاه یكسان نیست. بهواقع هر دورهای استاندارد خود را میطلبد. امروزه وقتی كالایی را خریداری میكنیم به غیر از برند آن به تاریخ تولید، انقضا و نشان یا نشانهای استانداردهای آن توجه میكنیم.
استانداردها اما تنها مربوط به كالا نمیشوند، بلكه بسیاری از خدمات را نیز شامل میشوند. باید قبول كرد هر كالا و یا هر نوع خدماتی باید در یك چارچوب مشخص ارایه شود و این چارچوبها را میتوان با استاندارد تعریف كرد. در دنیای امروزی تقریباً تمامی كشورها برای خود یك استاندارد ملی دارند.
این استاندارد كه با عبارت مخفف CE نشان داده میشود، به منظور استانداردسازی اجباری در بسیاری از محصولات تجاری و صنعتی كه در منطقه اقتصادی اروپا تولید یا به فروش میرسند، ارایه شده است. این حروف اختصار كلمات فرانسوی Communauté Européenne است. محصولاتی كه واجد دریافت علامت CE میشوند، باید از نظر سلامت، امنیت و مضرنبودن برای جسم انسان و طبیعت مورد بررسی قرار گیرند و اگر واجد این شرایط باشند قادر به دریافت این نشانه خواهند بود.
بهطور كلی و به عبارت سادهتر نشان CE گویای مطابقت محصول با مقررات جامعه اروپا درخصوص ایمنی، سلامت و حفاظت مصرفكننده و محیطزیست است. هدف اصلی استاندارد، مطابقت محصول با الزامات اساسی مقررات جامعه اروپاست و اجازه میدهد كه محصولات بهطور آزاد در بازار اتحادیه اروپا عرضه شوند. این درحالی است كه به مسئولان گمركها و مقامات مربوطه هم اجازه میدهد محصولات غیرمنطبق را از بازار اتحادیه اروپا جمعآوری كنند.
برای دریافت اطلاعات پیرامون واردات کالا و ترخیص کالا کلیک کنید.
مؤسسه ملی استانداردیا ANSI (American NationalStandards Institute) یك موسسه خصوصی غیرانتفاعی است كه بر نحوه استانداردهایی كه برای محصولات، خدمات، روندها، سیستمها و كار كارمندان صادر میشود، نظارت میكند. یكی دیگر از كارهای این موسسه این است كه استانداردهای آمریكا را با استانداردهای جهانی تطبیق میدهد تا از آنها بهصورت جهانی و در سطحی وسیعتر نیز بتوان استفاده كرد.
كار اصلی این موسسه این است كه اعتبار استانداردهای تولید شده بهوسیله نمایندگان موسسات استانداردسازی، آژانسهای دولتی، گروههای مصرفكننده، شركتها و… را تایید میكند. این استانداردها تضمین میكنند كه محصولات دارای عملكرد و ویژگیهای یكسانی هستند تا مصرفكنندگان از محصولاتی با همان مشخصات استفاده كنند و به همان صورت آزمایش شوند. دفتر مركزی این موسسه در واشنگتن و دفتر عملیاتی آن در نیویورك است.
بیشتر بدانید :
ایزو مخفف سازمان بینالمللی استاندارد(International Standard Organization) است.
موسسه بینالمللی استانداردسازی(ایزو) یك فدراسیون بینالمللی متشكل از نهادهای ملی استاندارد است. تعداد این نهادها بیش از 140تاست كه هر یك از آنها متعلق به یك كشور هستند. ایزو یك سازمان غیردولتی(NGO) است كه در سال1947 میلادی تاسیس شد. وظیفه ایزو ارتقای توسعه استانداردسازی و فعالیتهای مربوط به آن در دنیاست.
تمامی این امور برای ایجاد تسهیلات در زمینه صادرات و واردات كالاها، فنآوریها و خدمات است. مجموع فعالیتهای ایزو قراردادهای بینالمللی است كه بهعنوان استانداردهای بینالمللی انتشار پیدا میكند. جالب است بدانید سیستمهای مدیریتی ایزو از طریق بیش از 430هزار سازمان در 158كشور به اجرا درمیآید. حدود 300استاندارد ایزو بهصورت عمومی در دسترس هستند. بهعنوان مثال استاندارد ایزو14001 استانداردی مربوط به مدیریت محیطی است.
یكی از معتبرترین استانداردهای دنیا متعلق به سازمانی است در آلمان كه روی سلامتی كالاهای صنعتی ارایه شده از جانب شركتهای مختلف نظارت دارد تا استانداردهای ارایه شده برای سلامت انسان و محیطزیست را تامین كنند.
این سازمان بهعنوان یك مشاور مستقل بر سلامت كاركرد كالاها یا محصولاتی مانند محصولات كشاورزی، دودزایی وسایل نقلیه، استاندارد ساخت موتور خودروهای سنگین و سبك و تاسیسات انرژی را نظارت دارد.
بسیاری از زیرشاخههای دارنده TÜV میتوانند به عنوان سازماندهندگان و همچنین گسترشدهندگان مقوله انرژی و مفاهیم وابسته به آن عمل كنند و راهحلهایی برای مشكلات زیستمحیطی ارایه دهند. آنها باید خود از قوانینی كه بر مبنای TÜV به آنها اهدا میشود، تبعیت كنند و در راستای سلامت انسان و محیط گام بردارند. شایان ذكر است كه استاندارد TÜV قابلیت انطباق با انواع ایزوها را دارد.
این استاندارد مختص كشورهای اسلامی و مسلمانان جهان است. از نام این استانداردهای مشخص است كه بیشترین كاربرد آن برای موادغذایی است و نشان میدهد كه مسلمانان میتوانند ماده غذایی را كه از چنین استانداردی برخودار است، مصرف كنند. در سال2004 استاندارد غذای حلال تدوین و در سال2006 بنگاه توسعه صنعت حلال (HDC)برای هماهنگی و یكپارچه شدن توسعه صنعت حلال مالزی تأسیس شد.
البته در كشورهای اسلامی بهدلیل آنكه اكثریت جمعیت را مسلمانان تشكیل میدهند، طبیعی است كه این محصولات غذایی بر طبق شریعت اسلامی حلال باشند، اما برای بسیاری از مسلمانان ساكن كشورهای غیرمسلمان داشتن چنین استانداردی بر روی موادغذایی لازم است.
باید به این نكته مهم توجه داشت كه بر اساس چارچوبهای وضع شده غذای حلال نه تنها باید از هرگونه تركیب حرام بلكه از هر ناپاكی عاری باشد. در نتیجه این موضوع میتواند فراتر از خط تولید بلكه تا مرحله بستهبندی و انبار و… همپیش برود.
لطفا در مورد این مطلب نظر دهید